Πρωτομαγιά στον Βοϊδομάτη

Τον Βοϊδομάτη από την έξοδο της χαράδρας του Βίκου ως τη συμβολή του με τον Αώο, κοντά στα Ελληνοαλβανικά σύνορα, εμείς, οι Κονιτσιώτες, τον θεωρούμε δικό μας ποτάμι. Είναι ο Γουαδαρκιβίρ της Κόνιτσας και κάθε χρόνο αυτόν επιλέγουμε για να γιορτάσουμε την Πρωτομαγιά. Ο Αώος, το άλλο ποτάμι μας, έχει την τιμητική του μερικές εβδομάδες αργότερα, όταν τον επισκεπτόμαστε για τα καλοκαιρινά μας μπάνια. Από τις αξέχαστες Πρωτομαγιές των παιδικών μου χρόνων πιο πολύ από όλα θυμάμαι τις κωμικοτραγικές σκηνές που διαδραματίζονταν, όταν μικροί και μεγάλοι παίζαμε ποδόσφαιρο ανάμεσα σε κορμούς πλατάνων και αμέριμνες παρέες συνεορταζόντων Κονιτσιωτών. Η ανοχή ήταν από όλους δεδομένη, αλλά μερικές φορές οι ζημιές την εξαντλούσαν. Τότε ήταν που ο παππούς, καθισμένος στα ριζά του αιωνόβιου πλατάνου, μάλωνε τους μεγάλους, οι οποίοι, έχοντας πιει τα καθιερωμένα τσίπουρα, ξεσάλωναν περισσότερο από εμάς τα παιδιά. Τα παιδικά χρόνια πέρασαν και ήλθαν τα χρόνια των εφηβικών ερώτων, τα φοιτητικά χρόνια και τα χρόνια των πολιτικών προβληματισμών με τον Μάη να μας βρίσκει πάντα εκεί, στις όχθες του αγαπημένου μας ποταμιού.

     Η μεγαλύτερη απειλή του εορτασμού της Πρωτομαγιάς στην ύπαιθρο είναι ασφαλώς η βροχή. Το συγκεκριμένο πρόβλημα είναι πιο σημαντικό στην Κόνιτσα που περιτριγυρίζεται από βουνά σε μια περιοχή που αποτελεί πύλη εισόδου των ατμοσφαιρικών διαταραχών στη χώρα μας. Κάποιες χρονιές ο πρωτομαγιάτικος καιρός ήταν από το πρωί βροχερός και δεν μας επέτρεπε να κατεβούμε στο ποτάμι. Συνήθως, όμως, η μέρα ξεκινούσε με ήλιο και όλων η σκέψη ήταν αν η απογευματινή αστάθεια γίνει η αιτία να χαλάσει η γιορτή νωρίτερα του συνηθισμένου. Οι πρώτοι σωρείτες (cumulus) έκαναν την εμφάνισή τους στην Τύμφη (Γκαμήλα) και στα απέναντι βουνά της Ελληνοαλβανικής μεθορίου πριν από το μεσημέρι. Τότε οι  προγνώσεις της ΕΜΥ περνούσαν σε δεύτερη μοίρα και το ρόλο των προγνωστών αναλάμβαναν οι γεροντότεροι. «Οι μπόρες θα πάνε Β-ΒΑ προς το Κάμενικ», έλεγε ο ένας. «Το πιθανότερο είναι να βρέξει προς τα Βλαχοχώρια (Λάκκα Αώου)», αντέτεινε κάποιος άλλος. «Καλού κακού να μη χασομερήσουμε με τα ψησίματα», συμπλήρωνε ένας τρίτος. Κάποιες χρονιές δεν γλυτώναμε τη βροχή και τότε όλοι τρέχαμε προς την ταβέρνα της Μερσίνας. Πόσους όμως να χωρέσει ένα μαγαζί; Βρεγμένοι και τρυφερά θυμωμένοι με τον καιρό παίρναμε το δρόμο της επιστροφής.

    Τις τελευταίες δεκαετίες η ακρίβεια των προγνώσεων έχει βελτιωθεί σημαντικά, αλλά το πρόβλημα της πρόγνωσης του καιρού σε τοπικό επίπεδο δεν έχει επιλυθεί στο βαθμό που θα θέλαμε. Με άλλα λόγια, σήμερα προσδιορίζονται με περισσότερη ακρίβεια οι πιθανότητες να εκδηλωθούν όμβροι ή καταιγίδες ένα ανοιξιάτικο απόγευμα στην ευρύτερη περιοχής της Κόνιτσας, αλλά δεν είμαστε ακόμα σε θέση να πούμε με αξιοπιστία αν η βροχή πάει προς το Κάμενικ, τα Βλαχοχώρια ή τον Βοϊδομάτη.

Καλή Πρωτομαγιά, φίλοι μου