Σαρωνικός, Σεπτέμβριος του 2017 μ. Χ. και Σεπτέμβριος του 480 π. Χ.

Τι σου είναι μερικές φορές το μυαλό! Εκεί που διαβάζεις τα νέα για την οικολογική καταστροφή των ακτών του Σαρωνικού από το μαζούτ του βυθισμένου δεξαμενόπλοιου «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ», ξαφνικά θυμάσαι ότι Σεπτέμβριος ήταν και πριν από 2.497 χρόνια, όταν στις ίδιες ακτές και ειδικότερα στις ακτές Αγίου Κοσμά - Αλίμου είχαν μεταφερθεί σκουπίδια και συντρίμμια όχι από ένα, αλλά από πολλά πλοία που είχαν «ναυαγήσει» σε μια περιοχή πολύ κοντά στη νήσο Αταλάντη που έγινε την περασμένη Κυριακή το ναυάγιο του «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ».

Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς προκάλεσε το ναυάγιο του δεξαμενόπλοιου, αλλά γνωρίζουμε πώς «ναυάγησαν» τα πολλά πλοία πριν από σχεδόν 2.500 χρόνια. Ήταν εκείνη η ένδοξη ημέρα στα τέλη Σεπτεμβρίου του 480 π. Χ. που στο στενό της Σαλαμίνας αντιλάλησε η μυριόστομη κραυγή - αιώνιο σύνθημα: «Εμπρός, παιδιά των Ελλήνων…» και οι πρόγονοί μας, μαχόμενοι υπέρ βωμών και εστιών, συνέτριψαν τα πλοία του Ξέρξη.

Γράφει για τα συντρίμμια των περσικών καραβιών ο Πατέρας της Ιστορίας:  «Κι απ᾽ τα συντρίμμια των ναυαγίων πολλά τ᾽ άρπαξε άνεμος ζέφυρος και τα μετέφερε στο ακροθαλάσσι της Αττικής που λέγεται Κωλιάδα κι έτσι εκπληρώθηκε και σ᾽ όλα τ᾽ άλλα σημεία του, αλλά και ειδικότερα στο μέρος του που αφορούσε στα ναυάγια που ξεβράστηκαν σ᾽ αυτό τον τόπο, ο χρησμός που ειπώθηκε από τον Βάκη και τον Μουσαίο· τον χρησμό αυτό τον είπε πολλά χρόνια πριν απ᾽ αυτά τα γεγονότα ο Λυσίστρατος, Αθηναίος χρησμολόγος, κι είχε ξεχαστεί απ’ όλους τους Έλληνες: Της Κωλιάδας οι κυρές με τα κουπιά των καραβιών θα βράζουν τα τσουκάλια.» (Ηρόδοτου, Ιστορίες 8.96.2. Μετάφραση Η. Σπυρόπουλου, Εκδόσεις Γκοβόστη, Αθήνα 1995).

Και στις δύο περιπτώσεις η μεταφορά των υλικών έγινε με τους ανέμους και τα θαλάσσια ρεύματα του Σαρωνικού, αλλά πίσω από κάθε μία από αυτές βρίσκονται άνθρωποι με διαφορετικά κίνητρα και νοοτροπίες. Πίσω από την πρώτη περίπτωση κρύβονται η ανικανότητα, η αδιαφορία και ενδεχομένως το αναπόφευκτο τίμημα της «ανάπτυξης». Πίσω από τη δεύτερη περίπτωση βρίσκονται αυτά που τις τελευταίες δεκαετίες έχουμε χάσει, με αποτέλεσμα να φθάσουμε στα σημερινά αδιέξοδα.

Καλό Σαββατοκύριακο, φίλοι μου