Όμβροι στο δρόμο προς τη Σίουα

Βλέποντας τους προγνωστικούς χάρτες των επόμενων δύο ημερών, οι οποίοι κινούν ένα χαμηλό από τη Σύρτη προς την Α. Μεσόγειο, σκέφτηκα πως κάπως έτσι θα ήταν η ατμοσφαιρική κυκλοφορία που τον Ιανουάριο ή τον Φεβρουάριο του 331 π. Χ. βοήθησε τον Μέγα Αλέξανδρο να φθάσει στο μαντείο του Άμμωνα Ρα στην όαση Σίουα.  

Η ιστορία μάς λέει ότι ο Μακεδόνας στρατηλάτης και το ελαφρύ ταχυκίνητο απόσπασμα που τον συνόδευε ξεκίνησαν από τις εκβολές του Νείλου με κατεύθυνση αρχικά προς τα δυτικά. Πορευόμενοι παράλληλα προς τις ακτές, ώστε να έχουν τη συνεχή υποστήριξη του στόλου, ο Αλέξανδρος και η συνοδεία του διάνυσαν απόσταση περίπου 295 χιλιομέτρων για να φθάσουν στο Παραιτόνιο (Μάρσα Ματρούχ). Εκεί ανεφοδιάστηκαν για τελευταία φορά από το στόλο και στη συνέχεια στράφηκαν νότια, μπαίνοντας στην έρημο. Έμενε, πλέον, να διανύσουν απόσταση περίπου 185 χιλιομέτρων για να φθάσουν στο μαντείο της Σίουα.

Οι Μακεδόνες για να αποφεύγουν τον εξοντωτικό ήλιο της ημέρας άρχιζαν την πορεία τους λίγο πριν από τη δύση του Ηλίου και τη σταματούσαν λίγο μετά την ανατολή του. Στη διάρκεια του ταξιδιού πρόβλημα με τα τρόφιμα δεν υπήρχε, αλλά το νερό επαρκούσε μόνο για τέσσερις ημέρες. Και σαν να μην έφθανε αυτό, την τέταρτη μέρα του ταξιδιού τους ένας ισχυρός νότιος άνεμος σήκωσε αμμοθύελλα, η οποία  κατέστρεψε όλα τα ίχνη επί του δρομολογίου. Η παράδοση λέει ότι από τη δεινή θέση που βρέθηκαν ο Αλέξανδρος και η συνοδεία του τους έσωσε ο ίδιος ο Άμμωνας, ο οποίος έστειλε κοράκια να τους δείξουν το δρόμο και βροχή με την οποία εξασφάλισαν νερό για άλλες τέσσερις ημέρες. Γράφει για τη βροχή ο Αρριανός: «Στο δρόμο από το Παραιτόνιο προς το Μαντείο του Άμμωνα στο άνυδρο και αμμώδες εσωτερικό της Αιγύπτου έπεσε πολλή βροχή, εξαιρετικά ευνοϊκή για τον Αλέξανδρο που θεωρήθηκε θεϊκό σημάδι». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Διόδωρος ο Σικελιώτης: «Εἰς ἀθυμίαν οὖν πάντων ἐμπεσόντων ἄφνω πολὺς ὄμβρος ἐξ οὐρανοῦ κατεῤῥάγη, τὴν ὑπάρχουσαν τῶν ὑγρῶν ἔνδειαν παραδόξως διωρθούμενος: διὸ καὶ τὸ συμβὰν ἔδοξεν ἀνελπίστως σωθεῖσι θεῶν προνοίᾳ γεγονέναι».

Η επίσκεψη του Αλέξανδρου στο Μαντείο του Άμμωνα Ρα στην όαση της Σίουα έγινε χειμώνα, εποχή κατά την οποία οι βροχές δεν είναι περίεργες στην Αίγυπτο. Η αναφορά για την επικράτηση ισχυρών νοτιάδων που έσβησαν τα σημάδια του δρόμου και στη συνέχεια για την εκδήλωση ξαφνικών όμβρων παραπέμπει στη διέλευση από την περιοχή μετωπικής ύφεσης. Ως γνωστόν, οι νοτιάδες παρατηρούνται στο θερμό τομέα της ύφεσης και παρουσιάζουν προοδευτική ενίσχυση με το πλησίασμα του ψυχρού μετώπου. Με το πέρασμα του ψυχρού μετώπου, παρατηρούνται όμβροι και καταιγίδες και απότομη στροφή των ανέμων σε βορειοδυτικούς. 

Καλό απόγευμα, φίλοι μου