Ο Βροχορρίχτης

"Ο απόηχος των πειραμάτων πρόκλησης τεχνητής βροχής που έγιναν στα τέλη της δεκαετίας του 1940 στις ΗΠΑ και των μεγάλων προσδοκιών που δημιούρ­γησαν σε όλο τον κόσμο έφθασε αρκετά γρήγορα στην Ελλάδα. Στα τέλη του 1950, αμερικανική εταιρεία με επικεφαλής τον Άλβιν Στορς κλήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση να αναλάβει επιχειρήσεις αύξησης του υδατι­κού αποθέματος της λίμνης του Μαραθώνα, το οποίο είχε φθάσει στο χαμηλότερο σημείο του από το 1925. Η εταιρεία εγκατέστησε στους λόφους γύρω από τη λίμνη γεννήτριες παραγωγής κρυστάλ­λων ιωδιούχου αργύρου και διέ­θεσε ένα αεροσκάφος για εμφυ­τεύσεις του ίδιου υλικού στα νέφη από αέρος. Με την άφιξη των Αμε­ρικανών βροχοποιών στη χώρα μας, άρχισαν οι δημόσιες συζητή­σεις, τα σχόλια και τα πειράγματα κυρίως μέσα από τις στήλες των εφημερίδων (βλέπε εικόνα).

Η κοινή γνώμη ήταν ιδιαίτερα επιφυλακτική για το νεοφερμένο μάγο-βροχοποιό, τον οποίο ο δημοσιογράφος, ευθυμογράφος και θεατρικός συγγραφέας Δημή­τρης Ψαθάς αποκαλούσε «Βροχορρίχτη». Σε ό,τι αφορά την αποτελεσματικότητα των επεμβάσεων, η εικόνα ήταν απογοητευτική. Χαρακτηριστική είναι η περίπτω­ση που αναφέρει ο αείμνηστος Στέφανος Παπαγιαννάκης, τότε διευθυντής της ΕΜΥ: «Μια μέρα του Φεβρουαρίου του 1951 έβρεξε πάρα πολύ με αποτέλεσμα να παρατηρηθεί μεγάλη εισροή νερού στη λίμνη. Το γεγονός αυτό αποδόθηκε από την εταιρεία στις επιχειρήσεις της, αλλά το νερό έπεσε με φυσικές διαδικασίες λόγω του επηρεασμού της χώρας από βαθιά ύφεση που πέρασε από το νότιο Αιγαίο». Τελικά, την αποτυχία των επιχειρήσεων αναγκάστηκε να παραδεχθεί και ο ίδιος ο Άλβιν Στορς, ο οποίος την απέδωσε στην έλλειψη νεφών μεγάλου πάχους και χαμηλών θερμοκρασιών" (Απόσπασμα από το βιβλίο ΚΑΙΡΟΣ, Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ, τόμος ΙΙΙ «Ο έλεγχος»).

Στις μέρες μας, υπάρχουν επιστήμονες που θεωρούν ότι η τεχνολογία σποράς των νεφών δεν είναι κάτι το πολύ διαφορετικό από τα καπνίζοντα καζάνια που χρη­σιμοποιούσαν στη δεκαετία του 1890 οι τότε βροχοποιοί. Από την άλλη πλευρά, η τροποποίηση του καιρού με τη σπορά νεφών έχει τους συνηγόρους της, στους οποίους, βεβαίως, συγκαταλέγονται οι επιστημονικοί συ­νεργάτες των εμπορικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο συγκεκριμένο τομέα. Σε ό,τι αφορά την κοινή γνώμη, ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι η τροποποίηση του καιρού παραμένει μια ιδέα της οποίας η ώρα δεν έχει έλθει ακόμη ή ότι η υπόθεση αυτή έχει ουσιαστικά τελειώσει.

6 σχόλια:

  1. Κάποτε είχα ακούσει και το αντίστροφο. Ότι ψεκάζουν τα σύννεφα και για να μην βρέξει. Αλλά κι αυτό fake news θα ήταν.
    Β. ΣΠ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ όμορφο άρθρο! Ναι πιστεύω πως η κάθε είδους επέμβαση στο κλίμα και στα καιρικά φαινόμενα μόνο αρνητικές επιπτώσεις θα έχει στα πάντα.
    Ευχαριστούμε δάσκαλε.
    Δημήτρης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα, πολύ επίκαιρο κ διαχρονικό θα έλεγα το άρθρο σας κ ζιακοπουλε.Η απουσία βροχών πάντα απασχολούσε το κάτοικο της κάθε περιοχής αυτού του πλανήτη.Ως γνωστό χωρίς νερό ο άνθρωπος αναγκάζεται να εγκαταλείψει την περιοχή που μένει αργά ή γρήγορα. Πέμπτη απόγευμα περνάει εξπρές χιονιάς από την βόρειο ανατολική Ελλάδα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βροχή, αλλά από ακρίδες είναι σε εξέλιξη στην Κένυα και σύμφωνα με τον Guardian πρόκειται για τη μεγαλύτερη επιδρομή των αδηφάγων (σε τόσο μεγάλους αριθμούς) εντόμων εδώ και 70 χρόνια. Tα σμήνη προήλθαν από τη Σομαλία και την Αιθιοπία, όπου κι εκεί προκάλεσαν τις μεγαλύτερες καταστροφές εδώ και 25 χρόνια, απειλώντας μία ήδη ευάλωτη στην πείνα περιοχή. "Ακόμα και οι αγελάδες αναρωτιούνται τι συμβαίνει, τρώνε από καλαμπόκι μέχρι ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς" ανέφερε ένας Κενυάτης, που προσπαθεί να διώξει τις ακρίδες από το αγρόκτημά του.

    Όταν με τις βροχές του Μαρτίου αναπτυχθεί κι άλλο η βλάστηση, οι ακρίδες θα γίνουν 500 φορές περισσότερες, πριν ο πολλαπλασιασμός τους ανασχεθεί από τον ξηρό Ιούνιο, προειδοποιεί ο ΟΗΕ. Χρειάζεται, λοιπόν, άμεση δράση και θα δαπανηθούν 70 εκ. δολ. για ψεκασμούς, κάτι που δεν είναι εύκολο, κυρίως στη Σομαλία, όπου τμήματα της χώρας ελέγχονται από την τρομοκρατική οργάνωση Al - Qaida. Aκόμα και ένα μικρό σμήνος από αυτά τα έντομα μπορεί να καταναλώσει την ημερήσια τροφή 35 χιλιάδων ανθρώπων και περίπου 70 χιλιάδες εκτάρια γης στην Κένυα έχουν καταστραφεί, παρά το γεγονός ότι έχουν ήδη ψεκαστεί 20 σμήνη.

    Κάθε σμήνος μπορεί να έχει 150 εκ. ακρίδες ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο καλλιεργήσιμης γης, μία έκταση που είναι ίση με 250 γήπεδα ποδοσφαίρου. Η Κένυα χρειάζεται επιπλέον εξοπλισμό για ψεκασμούς, προκειμένου να υποστηρίξει τα τέσσερα ειδικά αεροπλάνα που διαθέτει, ενώ άλλα τόσα έχει η Αιθιοπία και αμφότερες θα πρέπει να ανανεώνουν συνεχώς τις προμήθειες σε εντομοκτόνα. Οι ντόπιοι έχουν τρομοκρατηθεί, διότι δεν έχουν ξαναδεί έναν τόσο μεγάλο αριθμό από ακρίδες, οι οποίες τρώνε ακόμα και τις ζωοτροφές, που είναι απαραίτητες για να διατηρηθεί το ζωικό κεφάλαιο, που είναι η κύρια πηγή εισοδήματος για τις οικογένειες που στα έξοδά τους συμπεριλαμβάνονται ακόμα και σχολικά δίδακτρα.

    Οι ακρίδες θα αφήσουν τα αυγά τους και θα γεννηθεί μία νέα γενιά, εκτιμούν οι ειδικοί, ενώ ο επιστήμονας για το κλίμα Abubakr Salih Babiker από την πρωτεύουσα της Κένυας Ναϊρόμπι θεωρεί ότι μία αλλαγή στο κλίμα ήταν αυτή που προκάλεσε την πληθυσμιακή τους έκρηξη. Μεταναστεύοντας με τον άνεμο, οι ακρίδες μπορούν να καλύψουν πάνω από 150 χιλιόμετρα σε μία μέρα και τώρα κατευθύνονται προς την Ουγκάντα και το πάμφτωχο Νότιο Σουδάν, όπου οι μισοί του κάτοικοι υποφέρουν από πείνα, εξαιτίας του εμφύλιου πολέμου (πρόκειται για τη νεότερη χώρα του κόσμου, που ιδρύθηκε το 2013, όταν αποσχίστηκε από το Σουδάν). Η Ουγκάντα δεν έχει βιώσει μεγάλη επιδρομή από ακρίδες από τη δεκαετία του 1960 και βρίσκεται ήδη σε επιφυλακή.

    Οι αγρότες προσπαθούν με παραδοσιακούς τρόπους να καταπολεμήσουν τις ακρίδες, που τους αρέσουν το λάχανο και τα φασόλια και μπορούν να απειλήσουν την εύθραυστη επισιτιστική ασφάλεια της περιοχής. Και χωρίς τις ακρίδες, πάντως, σχεδόν 20 εκ. άνθρωποι ζουν σε καθεστώς επισιτιστικής επισφάλειας (δεν έχουν, δηλαδή, εξασφαλισμένο το καθημερινό φαγητό τους) στην ανατολική Αφρική, που αντιμετωπίζει κατά περιόδους ξηρασίες και πλημμύρες. Στο παρελθόν έχουν χρησιμοποιηθεί και γιγάντια δίχτυα, φλόγιστρα και άλλες πατέντες, που δεν μπορούν, όμως, να αντιμετωπίσουν τις ακρίδες. Οι άνθρωποι και τα πουλιά τις τρώνε κιόλας, αλλά τόσο μεγάλος πληθυσμός δεν γίνεται να μειωθεί.
    https://www.theguardian.com/world/2020/jan/26/kenya-suffers-worst-locust-infestation-in-70-years-as-millions-of-insects-swarm-farmland
    Βαγγέλης Σπανός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. O Andrew Funk έστησε τη σκηνή του στο παγωμένο και χιονισμένο Νταβός, όπου αυτή την εβδομάδα διεξάγεται το παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ για να κάνει επαφές στο Νταβός και να αναδείξει τη δεινή θέση των ανθρώπων που δεν έχουν που να μείνουν, όπως μεταδίδει το Reuters. "Κοιμόμαστε στην ύπαιθρο του Νταβός, επειδή πιστεύουμε ότι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις, αντί να σκέφτονται διαφορετικά, πρέπει να δράσουν διαφορετικά και να βάλουν τέλος στο φαινόμενο να υπάρχουν άστεγοι άνθρωποι" δήλωσε στο Reuters.

    O Funk είπε ότι οι θερμοκρασίες τη νύχτα υποχωρούν στους 17 βαθμούς υπό το μηδέν, αλλά αξίζει τον κόπο, προκειμένου να συναντήσει κάποιους από το λόμπι των ισχυρών στο Νταβός. Γεννημένος στις ΗΠΑ, ο Funk ζει πλέον στη Βαρκελώνη και για κάποιο διάστημα ήταν και ο ίδιος άστεγος. Επισκέφτηκε το Νταβός για πρώτη φορά πριν δύο χρόνια, χωρίς να έχει κάπου να μείνει και χωρίς να ξέρει πόσο σκληρές θα ήταν οι καιρικές συνθήκες. Πλέον μαζί με δύο φίλους του κοιμούνται σε μία ινδιάνικη σκηνή, που τη μέρα χρησιμοποιούν σαν καταφύγιο τα παιδιά που κάνουν σκι. Οι συνθήκες είναι πολύ σκληρές, τόσο λόγω του ψύχους, όσο και των θορύβων, που καθιστούν τον ύπνο σχεδόν αδύνατο.

    H οργάνωσή του εστιάζει στα προσόντα των αστέγων, έτσι ώστε να τους βοηθήσει να σταθούν ξανά στα πόδια τους, μέσω ενός προγράμματος συμβουλών που δέχονται από εθελοντές για θέματα από τη στέγαση μέχρι την υγεία. Ο σκοπός του είναι να συναντηθεί με αντιπροσωπίες κρατών στο Νταβός και να συγκεντρώσει χρήματα, αλλά και να στρέψει το ενδιαφέρον των ανθρώπων προς τους άστεγους, υποστηρίζει ο ίδιος.
    https://www.reuters.com/article/us-davos-meeting-homeless/no-digs-at-davos-teepee-dwellers-shiver-to-highlight-homelessness-idUSKBN1ZN12Y?il=0

    Άστεγους σε σκηνές και άλλα πρόχειρα καταλύματα βλέπεις ακόμα και στην παραλία, όπου ένας θαμπός ήλιος έφεγγε ελάχιστα την Κυριακή πίσω από μία αραιή συννεφιά (θύσανοι), ενώ ουρανός και θάλασσα είχαν γίνει ένα στην ακρογιαλιά. Αυτό ήταν το σκηνικό στην 26η για το 2020 και 2559η σερί βουτιά. Επιστράτευσα και ζακέτα για μετά. Το Σάββατο είχα πάει μόνο με κολεγιακή με κουκούλα και σκουφί. Εντάξει κι ένα πουλοβεράκι, φόρμα και μακριές κάλτσες του σκι.

    Δεν έχω παράπονο, καλό ήταν αυτό το ΣΚ και κρυστάλλινα και με νοτιά τα νερά. Αλλά ακόμα και όταν κάνει κρύο αξίζει τον κόπο η όλη διαδικασία, που κρατάει πάνω από μία ώρα για να βουτήξεις για λίγα λεπτά. Σε βγάζει, όμως, από τη ρουτίνα το μπάνιο το χειμερινό. Πόσο ανιαρός θα ήταν ο χειμώνας χωρίς αυτό.
    Β. ΣΠ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα συνεχίσει κ ο Φλεβάρης την καιρικη απραξία?

    ΑπάντησηΔιαγραφή