Όταν δεν είμαι στο χωριό, ζω στο κέντρο της πόλης (Λαμία). Κάθε νύχτα ακούγεται μόνο μια κουκουβάγια και ένας γκιώνης. Νομίζω θα μου λείψει αυτή η απόκοσμη σιωπή. Δημήτρης ρ.
Καλησπέρα, εύχομαι καλό κουράγιο και αυτοπειθαρχία για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε και αυτόν τον σκόπελο (τι σκόπελος δηλαδή, κανονικό παγόβουνο είναι). Στα μάτια μου αυτό που συμβαίνει είναι εφάμιλλο της 11ης Σεπτεμβρίου. Αν το έβλεπα σε ταινία θα έλεγα μα τι κάθονται και σκαρφίζονται οι τύποι στο Χόλιγουντ. Κι όμως συμβαίνει....
θα συμφωνήσω με τον Κώστα από Αθήνα, κι εγώ τον ίδιο συνειρμό έκανα τα βράδια που - σε απόλυτα νόμιμα πλαίσια - ασκώ την ήπια σωματική άσκηση που προβλέπεται :) Περπατώντας στα άδεια στενά της Κηφισιάς, με την εκκωφαντική σιωπή, σκέφτομαι ότι τέτοια ησυχία μόνο σε νύχτες χιονισμένες έχουν υπάρξει τα τελευταία 40 χρόνια.
Επίσης, να πω ότι με αφορμή την καραντίνα μπορούμε να ανακαλύψουμε ή να ξαναθυμηθούμε δραστηριότητες που έχουμε αμελήσει με τους καταιγιστικούς ρυθμούς που ζούμε... Ζώντας στα ψηλά της Κηφισιάς χθες ξεκίνησε περπατητό από το σπίτι μου για Πεντέλη. Στα 5 λεπτά είχα μπει στο δάσος και στο πολύ χαλαρό σε μία ώρα ήμουν σχεδόν στα μισά της (δυστυχώς το δάσοε πλεόν είναι μόνο στα χαμηλά κοντά στους οικισμούς), πιο ψηλά έχει καεί το βουνό). Γύρισα φοβούμενος τα μαύρα σύννεφα που είχαν σκεπάσει το βουνό (τελικά δεν έδωσαν κάτι), νομίζω - αν έχουμε την υγειά μας - μέσα στον Απρίλιο θα πάω μέχρι τέρμα.
ΥΓ1 Ευχαριστώ για τις ευχές σας την 25η Μαρτίου ΥΓ2 Βαγγέλη Σπανέ χρόνια πολλά για την ονομαστική σου εορτή, δεν είναι πάντως όλα sth zv;h συνωμοσία....
Δεν μπορούσε να ήταν χιονισμένα.. 😉
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστας Αθήνα
Όταν δεν είμαι στο χωριό, ζω στο κέντρο της πόλης (Λαμία). Κάθε νύχτα ακούγεται μόνο μια κουκουβάγια και ένας γκιώνης. Νομίζω θα μου λείψει αυτή η απόκοσμη σιωπή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρης ρ.
Στις 01-02 Απριλίου πάμε για επανάληψη της συγκλονιστικής 07ης Απριλίου 2003;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα, εύχομαι καλό κουράγιο και αυτοπειθαρχία για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε και αυτόν τον σκόπελο (τι σκόπελος δηλαδή, κανονικό παγόβουνο είναι). Στα μάτια μου αυτό που συμβαίνει είναι εφάμιλλο της 11ης Σεπτεμβρίου. Αν το έβλεπα σε ταινία θα έλεγα μα τι κάθονται και σκαρφίζονται οι τύποι στο Χόλιγουντ. Κι όμως συμβαίνει....
ΑπάντησηΔιαγραφήθα συμφωνήσω με τον Κώστα από Αθήνα, κι εγώ τον ίδιο συνειρμό έκανα τα βράδια που - σε απόλυτα νόμιμα πλαίσια - ασκώ την ήπια σωματική άσκηση που προβλέπεται :) Περπατώντας στα άδεια στενά της Κηφισιάς, με την εκκωφαντική σιωπή, σκέφτομαι ότι τέτοια ησυχία μόνο σε νύχτες χιονισμένες έχουν υπάρξει τα τελευταία 40 χρόνια.
Επίσης, να πω ότι με αφορμή την καραντίνα μπορούμε να ανακαλύψουμε ή να ξαναθυμηθούμε δραστηριότητες που έχουμε αμελήσει με τους καταιγιστικούς ρυθμούς που ζούμε... Ζώντας στα ψηλά της Κηφισιάς χθες ξεκίνησε περπατητό από το σπίτι μου για Πεντέλη. Στα 5 λεπτά είχα μπει στο δάσος και στο πολύ χαλαρό σε μία ώρα ήμουν σχεδόν στα μισά της (δυστυχώς το δάσοε πλεόν είναι μόνο στα χαμηλά κοντά στους οικισμούς), πιο ψηλά έχει καεί το βουνό). Γύρισα φοβούμενος τα μαύρα σύννεφα που είχαν σκεπάσει το βουνό (τελικά δεν έδωσαν κάτι), νομίζω - αν έχουμε την υγειά μας - μέσα στον Απρίλιο θα πάω μέχρι τέρμα.
ΥΓ1 Ευχαριστώ για τις ευχές σας την 25η Μαρτίου
ΥΓ2 Βαγγέλη Σπανέ χρόνια πολλά για την ονομαστική σου εορτή, δεν είναι πάντως όλα sth zv;h συνωμοσία....