«Ξενοδοχείον τ' Αστέρια...»
«Μόνο να μην έβρεχε, σα βρεγμένες γαλέτες γίναμε ...»
«Ναι, αλλά αυτό το στρώμα από πουρνάρια, καλύτερο κι από κρεβάτι με σούστες ...»
«Και ούτε κορέους ούτε ψείρες ... λίγο το' χεις αυτό;»
«Μωρέ σημασία έχει ότι δεν κοιμόμαστε στο μουσκεμένο χώμα... Δεν το άντεχα άλλο
αυτό ρε συνάδελφοι. Ξυπνούσα και πονάγανε όλα μου τα κόκκαλα ...»
Καλή ιδέα τα πουρνάρια, αλλά δεν φτάνανε. Σαν ξημέρωνε, όσοι δεν ήταν σκοποί την ώρα εκείνη, ξυπνούσανε σκεπασμένοι με χιόνια και παγωμένοι. Αλλά δεν γινόταν να κινηθούμε, παρά μόνο σκυφτά ή μπουσουλώντας, γιατί δεν έπρεπε να μας δούνε οι Τούρκοι. Η αλλαγή γινόταν πάντα νύχτα. Όσοι είχαν υπηρεσία, έπρεπε νύχτα η ώρα 8, να έχουν μαζεμένα τα αντίσκηνα, και να πορεύονται στις προφυλακές μέσα στο σκοτάδι. Για μια υπηρεσία που ήταν 4 ώρες διπλοσκοπιά, όπου μπορούσες να κινηθείς για να μην παγώσεις, και 4 ώρες ανάπαυση, που ξεκουραζόσουν αλλά πάγωνες... Αυτά στη διάρκεια της νύχτας, την ημέρα μετρούσες τις ώρες άγρυπνος στα χαρακώματα. Και πότε - πότε μέσα στη νύχτα, να μας φωτίζει ο διαολεμένος ο προβολέας από την Καστρίτσα, ο «δράκος», έτσι τον λέγαμε.
«Τι γλεπ'ς έτσι, μωρή π'τανοκαστρίτσα... Μια μέρα θα στου φάου το μάτι σ'» μονολογούσε ένας Εύζωνος ...
Και άλλοτε ο φοβερός θόρυβος από μια τοπομαχική οβίδα, που έσκαζε καμιά εκατοστή μέτρα παραπέρα ... Οι σκοπιές τη νύχτα άλλαζαν κάθε δύο ώρες, αλλά και κάθε μία όταν το κρύο ήταν πολύ δυνατό. Με κρύο και βροχή, η φύλαξη στις κορυφές ήταν μαρτύριο. Συχνά, ένας ίσκιος που κινιόταν, μια υποψία εχθρικής κίνησης, προκαλούσαν άσκοπα πυρά και γενικό συναγερμό. Αλλά το μεγαλύτερο μαρτύριο ήταν η νυχτερινή διανομή συσσιτίου και άρτου. Επειδή την ημέρα ούτε Στρατιώτης ούτε πολύ περισσότερο ζώα μεταγωγικά μπορούσαν να ξεμυτίσουν, η διανομή γινόταν πάντα νύχτα. Συχνά οι κουραμάνες κόβονταν στη μέση ή και στα τέσσερα για να φτάσουν για όλους. Και με τη μισή δύναμη στα φυλάκια και στις σκοπιές, έπρεπε να στέλνουμε αγγαρείες με συσσίτιο σε κάθε φυλάκιο, μέσα στα βράχια, τη νύχτα, τη βροχή και τον αέρα…» (Απόσπασμα από το βιβλίο «Εμπρός δια της λόγχης - Η μεγάλη εξόρμηση 1912-1913, Α’ Βαλκανικός Πόλεμος», του Φώτη Μ. Σαραντόπουλου).
Χρόνια Πολλά στους απανταχού Γιαννιώτες, Χρόνια
Πολλά στους απανταχού Έλληνες!
γνωρίζω κυριε Ζιακόπουλε..οτι είστε σθναισθηματικά φορτισμένος...από την αναρτηση,όμως αφήστε με να κάνω τον αντίλογο και να πώ πόσες φορές οι στρατιώτες μας κλήθηκαν να επιχειρήσουν σε επειχειρησιακές συνθήκες οι οποίες ηταν τελειως αντίθετες από αυτές που ηταν αναγκαίες για την επιτυχία μια επιχείρησης.θυμίζω
ΑπάντησηΔιαγραφή-Η εκστρατεία στην Μικρά Ασία στα υψίπεδα της χωρίς να έχουμε ιδέα τι συμβαίνει σε αυτά τον χειμωνα και ακόμη χειροτερα το καλοκαίρι.
-Το επος μας στην βορεια ηπειρο οπου οι στραιτώτες κληθηκαν να επιχειρήσουν στα βουνα της τον χειμωνα του 40-41
Προσοχή μιλάω για επειχειρήσεις που πότε και πως θα επιτεθούμε επιλέγαμε εμείς..."θωμάς΄"
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΚΥΡΙΕ ΖΙΑΚΟΠΟΥΛΕ ΜΕΓΑΛΕ ΔΑΣΚΑΛΕ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΟΛΛΥ ΩΡΑΙΕΣ ΦΟΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΒΑΖΕΤΕ ΚΑΙ ΠΟΛΛΥ ΩΡΑΙΕΣ ΠΡΟΓΝΩΣΗΣ ΚΑΝΕΤΕ ΛΕΓΩΜΕ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΑΤΟΜΟ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΙΝΕΧΙΣΤΕ ΕΤΣΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΟΛΟΥΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΔΥΝΑΜΟΣ ΓΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΙΣ ΠΩΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΝΑ ΚΟΙΛΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΜΕΧΡΗ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ; ΘΑ ΜΑΣ ΤΟ ΡΙΞΕΙ ΚΑΤΑΚΕΦΑΛΑ ΤΟ ΧΙΟΝΙ;
ΔιαγραφήΧρόνια πολλά κυριε Ζιακόπουλε και σε όλους τους Γιαννιώτες και εννοείται απανταχού Έλληνες!! Πίστη στον Χριστό,στην Παναγιά και ενότητα να έχουμε και δεν μας σκιάζει φοβέρα καμιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικός δεν είμαι,αλλά αυτά που λέει ο αγαπητός Θωμάς,ειδικά για το 40-41,καινοφανή μου φαίνονται.Η Μικρά Ασία έχει άλλα χαρακτηριστικά........, ο αντίλογος σε τι ακριβώς έγκειται?==============Π.Α.
ΑπάντησηΔιαγραφήo αντίλογος φίλε Π.Α. εγκειται ότι συνήθως..η μάλλον πάντα η ιστορία...στέκεται στους ηρωες που οι πράξεις τους...σκεπάζουν τα λάθη αλλων..συνήθως επιτελών..που δεν εχουν ιδέα...το πως παιρνουσαν εκεί οι στρατιώτες μας...και φυσικά....δεν σκέφτονταν ..αν υπήρχε και αλλη λύση..."θωμάς"
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο χρόνο διεξαγωγής των απελευθερωτικών αγώνων του 1912-13 επέβαλαν οι ευνοϊκές για τη χώρα συγκυρίες. Στις επιχειρήσεις απελευθέρωσης της Μακεδονίας και κυρίως της Ηπείρου, που έγιναν στη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου (5 Οκτωβρίου 1912 - 17 Μαΐου 1913), οι Έλληνες στρατιώτες αντιμετώπισαν ιδιαίτερα αντίξοες καιρικές συνθήκες επί μήνες. Όσο και να φαίνεται παράξενο, σοβαρά προβλήματα καιρού αντιμετώπισαν τα ελληνικά στρατεύματα και στη διάρκεια του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου που έγινε την καλοκαιρινή περίοδο και κράτησε περίπου ένα μήνα ( 16 Ιουνίου-18 Ιουλίου 1913).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό πλευράς πολεμικών επιχειρήσεων, ορισμένοι ιστορικοί καταλογίζουν ευθύνες στην ηγεσία του ελληνικού στρατού αναφορικά με τη διοίκηση, την οργάνωση, το συντονισμό, το σχεδιασμό και την εκτέλεση των επιχειρήσεων στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Περισσότερο επικρίνονται οι διαταγές για τις κατά μέτωπο επιθέσεις εναντίον οχυρωμένων εχθρικών θέσεων που στοίχησαν τη ζωή σε χιλιάδες στρατιώτες και εκατοντάδες αξιωματικούς και η αδυναμία συλλογής πληροφοριών για τις θέσεις, τις κινήσεις και τον αριθμό των εχθρικών δυνάμεων, που σε αρκετές περιπτώσεις πληρώθηκε πολύ ακριβά. Ωστόσο, όλες οι αδυναμίες και οι αντιξοότητες υπερνικήθηκαν από το φλογερό πάθος και την αυτοθυσία των Ελλήνων να ελευθερώσουν τις σκλαβωμένες πατρίδες τους.
Καλημέρα σας. Πείτε μας κ. Ζιακόπουλε, προαχθήκατε σε λοχαγό ή ταγματάρχη μεταγενέστερα της θητείας σας;
ΔιαγραφήΧρήστο, η δεύτερη αγάπη μου είναι η Ιστορία (για την πρώτη δεν τίθεται θέμα). Την Ιστορία, λοιπόν, δεν τη βλέπω ούτε «ως αφήγηση τετελεσμένων γεγονότων» ούτε «ως προσπάθεια αναδόμησης και ερμηνείας του παρελθόντος, με στόχο συνήθως την ερμηνεία του παρόντος και την πρόβλεψη του μέλλοντος» που λέει η εγκυκλοπαίδεια. Νομίζω ότι είναι κάτι πιο βαθύ που η συνειδητοποίησή του τόσο σε προσωπικό - υπαρξιακό όσο και σε συλλογικό - εθνικό επίπεδο είναι τελικά επώδυνη. Αυτό που προσπαθώ να σας πω το περιγράφει με το δικό του μοναδικό τρόπο ο Γιώργος Σεφέρης στο ποίημά του «Ένας γέροντας στην ακροποταμιά» που έγραψε το 1942 στο Κάιρο. https://www.greek-language.gr/digitalResources/literature/tools/concordance/browse.html?cnd_id=1&text_id=3157
ΔιαγραφήΕυχαριστούμε πολύ για όσα μας διδάσκετε, είστε εξαιρετικός.
ΔιαγραφήΔυστυχώς, Χρήστο και λοιποί φίλοι, η συνειδητοποίηση των ιστορικών γεγονότων που συμβαίνουν στην Ουκρανία μόνο επώδυνη είναι.
ΔιαγραφήΚαλημέρα σε όλους.
...ακριβώς αυτό κυριε Ζιακόπουλε...και η ανάρτηση σας..περιγράφει απόλυτα..ενα επιτεθέμενο σχηματισμό...καθηλωμένο ομως από τον καιρό..και με όλα τα προβληματαδιοικητικής μέριμνας...σε αυτό το περιβάλλον...το αποτέλεσμα οι στρατιωτες μας το καναν θρύλλο..."θωμάς΄΄
ΑπάντησηΔιαγραφήAς μείνει μεχρι εδώ........Διατελούμε εν αναμονή της μελλούσης υετοφορίας,της οποίας ο βαθμός αναβαθμίσθηκε.=======Π.Α.
ΑπάντησηΔιαγραφήσωστά αγαπητέ Π.Α. ....και περιμένουμε...την απάντηση στην εξέταση του αιτήματος του χρήστου....και εάν...η Ουκρανία...Ρωσσία τα βρούν..και μας χαρίσουν τα δώρα τους...φυσικά ξεκινώντας με την ειρήνη..."θωμάς¨"
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά στην Ήπειρο και τους Γιαννιώτες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε πολύ δάσκαλε για το τόσο σημαντικό άρθρο σας!
Πάντα ότι γράφετε, είτε αφορά την προοπτική του καιρού, είτε ιστορικά θέματα που αφορούν και τις μετεωρολογικές συνθήκες μεγάλων μαχών των πολέμων, είναι πολύ ενδιαφέροντα!
Καλό είναι να μάθουμε για την ιστορία της πατρίδας μας και ιδιαίτερα για τους Βαλκανικούς πολέμους που δυστυχώς δεν είναι καλή η διδασκαλία στα σχολεία αλλά και οι γονείς πρέπει να μάθουμε (εγώ ως νέος γονιός)την ιστορία της πατρίδας μας έτσι ώστε και να λύσουμε απορίες δικές μας και αύριο να μεταδώσουμε σωστά στα παιδιά μας!
Στα του καιρού, πράγματι μετά από ένα διάλειμμα άνοιξης θα ξανά νιώσουμε τον γέρο χειμώνα...
Ίσως όχι τόσο έντονο σε πρώτη φάση 22/2-24/2 αλλά σε... δεύτερη πιθανή φάση 28/2-2/3 η οποία δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει...
Βλέπω τους φίλους που δεν... συμπαθούν ιδιαίτερα τον χειμώνα ότι βιάζονται να τον τελειώσουν.
Πραγματικά πάμε προς το τέλος του, αλλά αφήστε να πάρουμε μια τελευταία γεύση κι εμείς οι φίλοι του χειμώνα.
Έρχεται άνοιξη και καλοκαίρι που ξεκινούν από Απρίλιο και φτάνουν ως... Οκτώβριο!
Καλή συνέχεια σε όλους και καλή εβδομάδα!
Αυτό το ποιηματάκι πάνω στη φωτογραφία, είναι συγκινητικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Καστριτσα που αναφέρει ο Φ.Σαραντοπουλος είναι η καταγωγή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή