Κύριε Ζιακόπουλε, να προσθέσουμε και δυο - τρεις φράσεις ακόμα από την "Σταχομαζώχτρα";
"Από του Νοεμβρίου μηνός, χωρίς σχεδόν να πνεύση νότος και να πέση βροχή, ήρχιζε να χιονίζη. Μόλις έπαυεν είς νιφετός και ήρχετο άλλος. Ενίοτε έπνεε ξηρός βορράς, σφίγγων έτι μάλλον τα χιόνια, τα οποία δεν έλυωναν εις τα βουνά. «Επερίμεναν άλλα»... Τα συνήθη παίγνια των οδών και τα χιονοβολήματα έπαυσαν. Ο χειμών εκείνος δεν ήτο φιλοπαίγμων."
Πιο λιτή και σαφή περιγραφή ενός βαρύ χειμώνα δε έχουμε δει μέχρι τώρα. Είναι κρίμα μόνο ότι για τα παιδιά του σήμερα η γλώσσα του Παπαδιαμάντη είναι μάλλον δυσνόητη και η σχέση μετεωρολογίας και λογοτεχνίας μοιάζει ακατανόητη...
Με την ευκαιρία να σας ευχαριστήσω επειδή από την εφηβική μου ηλικία μέχρι σήμερα, στην πέμπτη δεκαετία της ζωής μου, κρέμομαι απὀ τα χείλη σας (τότε) και από τη γραφίδα σας (σήμερα) για να δω αν θα χιονίσει στην Αθήνα...
Το δυστύχημα είναι ότι, πέρα από τη γλώσσα, δυσνόητα και ξένα φαίνονται στα περισσότερα σημερινά παιδιά και τα νοήματα αυτών των διηγημάτων. Πόσο πραγματικά αγγίζει σήμερα ένα παιδί "Η Σταχομαζώχτρα" ή το "Ένα παιδί μετράει τ΄άστρα"; Τους φαίνονται όπως φαίνονταν και σε μας οι ιστορίες από την Κατοχή των πατεράδων και των παππούδων μας. Εύχομαι τα παιδιά και τα εγγόνια μας να μη ζήσουν ποτέ την ανέχεια των πρωταγωνιστών των παραπάνω διηγημάτων, αλλά κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι του επιφυλάσσει η ...παλιοζωή, για να μην την πω όπως έλεγε τη μπάλα ο Ίβιτσα Όσιμ!
Δυστυχώς όπως έλεγε και ένας καθηγητής μου στο λύκειο η στέρηση φέρνει την δημιουργία, τα νεότερα παιδιά δεν έχουν στερηθεί κάτι για αυτό δεν μπορούν να καταλάβουν αυτά τα διηγήματα, τους φαίνεται κάτι μακρινό, δεν είναι τυχαίο που η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει πνευματική και πολιτιστική φτώχια, ακριβώς για αυτό το λόγο! Οι νεώτερες γενιές δεν έχουν το κίνητρο για την δημιουργία αφού ζουν μέσα σε μια επίπλαστη υλική ευδαιμονία, και μακάρι να βγώ ψεύτης αλλά θα γυρίσουμε σε καταστάσεις που περιγράφει ο Παπαδιαμάντης γιατί πρέπει να κλείσει ο κύκλος της Ιστορίας, ότι έχει ακμή έχει και παρακμή
Τελικά, όσο πλησιάζουμε στο χιονιά τα προγνωστικά στοιχεία ολοένα και τον παρατείνουν, εκεί που φαινότανε για σύντομος αρχικά. Χουβαρντάς σε διάρκεια αλλά τσιγγούνης σε υετό, έτσι τον βλέπω να μας προκύπτει στο τέλος.
Βαλτε και μια πολη της Ηπειρου,αλλωστε οπως γνωριζω ειστε και Ηπειρωτης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Ζιακόπουλε, να προσθέσουμε και δυο - τρεις φράσεις ακόμα από την "Σταχομαζώχτρα";
ΑπάντησηΔιαγραφή"Από του Νοεμβρίου μηνός, χωρίς σχεδόν να πνεύση νότος και να πέση βροχή, ήρχιζε να χιονίζη. Μόλις έπαυεν είς νιφετός και ήρχετο άλλος. Ενίοτε έπνεε ξηρός βορράς, σφίγγων έτι μάλλον τα χιόνια, τα οποία δεν έλυωναν εις τα βουνά. «Επερίμεναν άλλα»... Τα συνήθη παίγνια των οδών και τα χιονοβολήματα έπαυσαν. Ο χειμών εκείνος δεν ήτο φιλοπαίγμων."
Πιο λιτή και σαφή περιγραφή ενός βαρύ χειμώνα δε έχουμε δει μέχρι τώρα. Είναι κρίμα μόνο ότι για τα παιδιά του σήμερα η γλώσσα του Παπαδιαμάντη είναι μάλλον δυσνόητη και η σχέση μετεωρολογίας και λογοτεχνίας μοιάζει ακατανόητη...
Με την ευκαιρία να σας ευχαριστήσω επειδή από την εφηβική μου ηλικία μέχρι σήμερα, στην πέμπτη δεκαετία της ζωής μου, κρέμομαι απὀ τα χείλη σας (τότε) και από τη γραφίδα σας (σήμερα) για να δω αν θα χιονίσει στην Αθήνα...
Φιλόλογος
Το δυστύχημα είναι ότι, πέρα από τη γλώσσα, δυσνόητα και ξένα φαίνονται στα περισσότερα σημερινά παιδιά και τα νοήματα αυτών των διηγημάτων. Πόσο πραγματικά αγγίζει σήμερα ένα παιδί "Η Σταχομαζώχτρα" ή το "Ένα παιδί μετράει τ΄άστρα"; Τους φαίνονται όπως φαίνονταν και σε μας οι ιστορίες από την Κατοχή των πατεράδων και των παππούδων μας. Εύχομαι τα παιδιά και τα εγγόνια μας να μη ζήσουν ποτέ την ανέχεια των πρωταγωνιστών των παραπάνω διηγημάτων, αλλά κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι του επιφυλάσσει η ...παλιοζωή, για να μην την πω όπως έλεγε τη μπάλα ο Ίβιτσα Όσιμ!
ΔιαγραφήΔυστυχώς όπως έλεγε και ένας καθηγητής μου στο λύκειο η στέρηση φέρνει την δημιουργία, τα νεότερα παιδιά δεν έχουν στερηθεί κάτι για αυτό δεν μπορούν να καταλάβουν αυτά τα διηγήματα, τους φαίνεται κάτι μακρινό, δεν είναι τυχαίο που η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει πνευματική και πολιτιστική φτώχια, ακριβώς για αυτό το λόγο! Οι νεώτερες γενιές δεν έχουν το κίνητρο για την δημιουργία αφού ζουν μέσα σε μια επίπλαστη υλική ευδαιμονία, και μακάρι να βγώ ψεύτης αλλά θα γυρίσουμε σε καταστάσεις που περιγράφει ο Παπαδιαμάντης γιατί πρέπει να κλείσει ο κύκλος της Ιστορίας, ότι έχει ακμή έχει και παρακμή
ΔιαγραφήΜε εκτίμηση
Τόλης Δημήτριος απο την αδικημένη γενιά του 1980
Τελικά, όσο πλησιάζουμε στο χιονιά τα προγνωστικά στοιχεία ολοένα και τον παρατείνουν, εκεί που φαινότανε για σύντομος αρχικά. Χουβαρντάς σε διάρκεια αλλά τσιγγούνης σε υετό, έτσι τον βλέπω να μας προκύπτει στο τέλος.
ΑπάντησηΔιαγραφή