Από το Τρωικό το κάστρο η Ανδρομάχη.Δάκρυ και γέλιο,γέλιο και δάκρυ.Και λέγαμε ότι η παράνοια του πολέμου στην Ευρώπη,τουλάχιστον,εξέλιπεν.Εύγε, δάσκαλε,για την εικονογραφημένη ανάρτηση με τα πολλαπλά μηνύματα.=========Π.Α.
Υ.γ.Διαισθάνομαι τον παράφρονα Αδόλφο από το πυρ της κολάσεως να χαμογελά χαιρέκακα κάτω από το λειψό μουστάκι του!.
Βλέπω μετά λύπης πολλούς ομοϊδεάτες μου με κάπως αριστερό προσανατολισμό, όχι απλά να μην έχουν πρόβλημα με τη ρωσική επέμβαση, αλλά να τη θέλουν κιόλας. Ένα σημαντικό τμήμα αριστερών συμπολιτών μας, τυφλωμένοι από τον αντιαμερικανισμό που οι στρατιωτικοπολιτικές επεμβάσεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα στο παρελθόν και αλλού έχουν τροφοδοτήσει, δεν κρίνουν ορθά τι γίνεται στην Ουκρανία σήμερα. Έτσι, ολισθαίνουν σε έναν λόγο που οπλίζει την έπαρση και την χαιρεκακία στο στόμα εκείνων που ο πόλεμος είναι απλώς μια ευκαιρία να ξιφουλκήσουν εναντίον των πολιτικών τους αντιπάλων. Αυτό που κάνει η Ρωσία, ό,τι ευθύνες έχει το ΝΑΤΟ και η Δύση, είναι αυτοτελώς ένα μη συμψηφίσιμο έγκλημα. Αυτά δεν γίνεται να μην τα λέμε διότι το ΝΑΤΟ είναι κακό. Είναι κακό το ΝΑΤΟ, αλλά αυτή τη στιγμή δεν επιχειρεί το ΝΑΤΟ, άλλος επιχειρεί.
Στα κρίσιμα σταυροδρόμια της Ιστορίας πρέπει να αποφασίζεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις. Όχι μόνο για να τα ‘χεις καλά με τη συνείδησή σου, αλλά και γιατί η θέση του καθενός από μας, όσο κι αν φαίνεται ασήμαντη, επηρεάζει τα πράγματα, όπως οι σταγόνες που γίνονται ρυάκια και χύνονται, φουσκώνοντάς το, στο μεγάλο ποτάμι της παγκόσμιας λογικής και κοσμιότητας. Όσο, λοιπόν, και να μας συνεπαίρνει η δύναμη, εμείς πρέπει να είμαστε σταθερά προσηλωμένοι στην ανθρωπιά και να αγωνιζόμαστε για το δίκιο του αδύνατου. Δεν μας απελευθέρωσε από τους Τούρκους η Τριπολιτσά. Η Χίος, τα Ψαρά και το Μεσολόγγι μάς απελευθέρωσαν. Στο παρόν, λοιπόν, σταυροδρόμι της Ιστορίας όσο και να μας γοητεύει η δύναμη και όσο να μας προστάζει το αρχαίο μας DNA για το αντίθετο, εμείς αφήνουμε τον Αγαμέμνονα και τον Αχιλλέα και πορευόμαστε με τον Πρίαμο και τον Έκτορα!
επιτρέψτε μου κυριε Ζιακόπουλε να είμαι λιγο αντισυμβατικός...συγκλονισμένος και από το δράμα του Ουκρανικού λαού....ποιος μας είπε οτι πρέπει να πολεμάμε...συνέχεια?...ποιος μας είπε οτι πρέπει να έχουμε εχθρούς τους Τούρκους και τουμπαλιν...γιατί ας μην ξεχνάμε...από τύχη...βρισκόμαστε στην Ελλάδα ..καθώς η συλληψη μας μπορουσε να γίνει στην Τουρκία...τόσο απλό είναι...χωρίς να θελω να το παιξω οικουμενιστής ...κάποια στιγμή ελπίζω όσο ζώ...τα μόνα όπλα που θα υπάρχουν να είναι...αυτά που χρειαζόμαστε για την αστυνόμευση..και μόνο..."θωμάς"
Αγαπητέ "Θωμά-" θα έλεγα ότι την Ελληνικότητα δεν την ορίζει η όποια σύλληψη,ή γονιδίωμα ή γραμμή αίματος κ.λ.π.,αλλά η παιδεία ."Έλληνας καλούμεν τους της παιδείας της ημετέρας μετέχοντας" (Ισοκράτης).Όσον αφορά στην αστυνόμευση που λες,σε ένα εξιδανικευμένο,πλην ουτοπικό, παγκόσμιο χωριό λογικά δεν χρειάζεται.Κατά τα άλλα είναι καταπληκτικό πώς συμπίπτει στη στήριξη αυτής της παράνοιας του πολέμου ένα σουρεάλ τρίδυμο από αριστερόφρονες ,φασιστόφρονες και ορθοδοξόφρονες!.==========Π.Α.
απόλυτα σεβαστή η άποψη σου Π.Α. ειδικά όταν προέρχεται από σένα..γενικά παντως η ελληνική μαγιά...και χωρίς γονίδια ειναι πολυ δυνατή...φτάνει να διαβάζεις και να νιώθεις τον Καζαντζάκη.ας πουμε.....ακόμη περισσότερο θα συμφωνήσω με την τελευταία παρατήρηση σου και να προσθέσω πόσο ευκολα βγαίναμε στους δρόμους για τις μάσκες και τα εμβόλια...ενώ για την σφαγή που γίνεται δίπλα μας μάλλον είμαστε σκεφτικοί...δεν θα γίνω περισσότερο δηκτικός..κρίμα απλά..."θωμάς΄"
Θωμά...αν κατά την γνώμη σου τα μόνα όπλα που επρεπε να χρειάζονται είναι για την αστυνόμευση σε μια ιδανική χωρις σύνορα κρατών κοινωνία, τότε κατά λογική συνεπαγωγή θα χρειάζονται εσαεί και τα στρατιωτικά όπλα. Ο πόλεμος έχει τη ριζα του στην αδηφάγα και εγωϊστική φύση τού ανθρώπου και όπως είπε ο παππούς Θουκιδίδης όσο η φύση του ανθρώπου είναι αυτή που ειναι τίποτε δεν μπορεί να αλλαξει εις τους αιώνες. Ιδανικές κοινωνίες δεν μπορούν να υπάρξουν γιατι δυστυχώς είναι πολυ δυσκολο να υπάρξουν ιδανικοί, αλτρουϊστές και ανιδιοτελείς άνθρωποι. Όλοι είναι "καλοί" μέχρι να θιγούν τα όποια συμφέροντά τους. Και σύνορα κρατών να μην υπήρχαν στην γη πάλι πολέμους θα είχαμε...πόλεμο στους εργασιακούς χώρους, πόλεμος στα σόγια, πόλεμος στους γάμους, πόλεμος στην πολιτική, πόλεμος στα συνδικάτα, πόλεμος στις "φιλίες" κ.λ.π... Αυτή είναι η βάση που δημιουργεί και τους αιώνιους αιματηρούς διακρατικούς και εμφύλιους πολέμους. Χ.Μ
...Και για να συμπληρώσω. Οι ιδανικές κοινωνίες ειναι ουτοπία. Μονο κατα καιρούς πνευματικοί ανθρωποι υπάρχουν που αγωνίζονται διαρκώς γι αυτήν την πνευματικότητα. Όπως και στην αρχαία Αθηνα. Όλοι είμαστε περήφανοι γι αυτόν τον πολιτισμό και την πνευματικότητα των προγονων μας. Αρκετοί ομως γνωρίζουμε και το πως λειτούργησαν οι Αθηναίοι σαν η τότε μεγάλη ναυτική δύναμη στους Μηλίους, και τους διαλόγους μεταξυ τους πριν επιτεθουν μετά την άρνηση τους να παραδοθουν και τους σφάξανε όλους. Βάλτε στην θέση των Αθηναιων σημερα τους Ρώσους κ στην θέση των Μηλιων την Ουκρανία. Δεν θα δειτε καμια διαφορά. Έτσι οι λόγοι περί της ειρήνης για μια ανθρωπότητα ειρηνική ακούγονται μες τους αιώνες σαν αφελή παραμυθάκια και ουτοπικά ευχολόγια. Και η αφέλεια δεν απέχει και πολύ απ την ανοησία…. Στην ουσία-πέρα από τις πολιτισμικές αξίες ή τις μη αξίες κάποιου πολιτισμού… για το πάπλωμα, για τον «μπεζαχτά», και την ματαιοδοξία της επικράτησης πάντα γινόταν, γίνεται και θα γίνεται ο καυγάς. Η εξουσία άλλωστε έχει αποδειχθεί η μεγαλύτερη αλλοτριωτική δύναμη κάθε έστω αρχικής καλής πρόθεσης και η μεγαλύτερη ηδονή από οποιαδήποτε άλλη. Όλα τα άλλα που προβάλλονται είναι τα επιφαινόμενα. Τα ντυνουμε και με μια ιδεολογια και ολα καλά.
περίμενα τον αντίλογο και φυσικά σέβομαι τις γνώμες σας γιατί εχουν επιχειρήματα,αυτά όμως που σκεφτομαι....δεν ειναι ουτοπικά...για πολλους λόγους εχω διαβασει αρκετά στρατιωτική ιστορία..και φυσικά τον Θουκιδίδη...και αλλους πραγματι βαρετους φιληρεινιστές...αφήστε με να σας το πω πιο απλά..κατάγομαι απο μια περιοχή με εννιά χρόνια πόλεμο....(ελληνοιταλικός-εμφυλιος)...η γενιά που τον εζησε η μαλλον οι ανδρες της ηταν οι δασκαλοι μου,ενας από αυτους..με κομμενο ποδι από ναρκη που εβαλε ελληνας και με κανενα δυο παρασημα στην Αλβανία...πηγαινε καθε σαββατο στο τσοτυλι να παρει ψωνια γιατί ειχε μπακαλικι..ε λοιπον στο τελος..πηγαινε σε μια ταβερνα..οπου ξεκινουσε το τραγουδι και το κρασι με ολους τους υπολοιπους που κατεβαιναν στο παζάρι...ο ιδιος εφθανε στο χωριό τα ψωνια ποτέ ...σχεδόν παντα τα ξεχνουσε...στο καπηλειό...και φυσικά τα ξενουσαν ολοι οι αλλοι που στα δυσκολα χρόνια ηταν πολεμιστές αντάρτες κλπ...αν βλεπατε τα ματια εκεινου του ανθρώπου η των γιαγιαδων που μεγάλωσαν μονες τους ορφανά του πολέμου θα διακρίνατε μια γλυκα και μια ηρεμία....δεν τους ενοιαζαν τα λεφτά η το πρόγραμμα..της ζωής...τους ενοιαζε μονο να ζουνε..ποτε δεν ακουσα απο αυτους ιστορίες ηρωων η μισους...μονο γέλια..και αγκαλιες οταν πηγαινα στο χωριό...ε ολοι αυτοι δεν ηταν ουτε ονειροπόλοι..ουτε..ακαδημαικοι ..και αισθανομαι τυχερός που τους γνώρισα.."θωμάς"
Σέβομαι τα βιωματά σου Θωμά. Είναι όμορφο που έχεις γνωρίσει τέτοιους γλυκούς ανθρώπους. Αυτοί οι γλυκύς και ταπεινοί των βιωμάτων σου συντηρούν την ανθρωπιά ή και ακόμη το θεϊκό στοιχείο που έχουμε δοσμένο μέσα μας και δεν ειναι καθολου μικρό βεβαια αυτό. Μονο που αυτοί δεν γραφουν την ιστορία. Οι άλλοι την γράφουν. Χ.Μ
Διαβάζοντας τα σχόλια σας όλων ανεξαιρέτως και αντιπαραβάλοντάς τα με σχόλια των περισσότερων blog και forum (να μη μιλήσω για το YouTube) ένα θα πω. Υπάρχει ελπίδα. Καλημέρα σε όλους.
Από το Τρωικό το κάστρο η Ανδρομάχη.Δάκρυ και γέλιο,γέλιο και δάκρυ.Και λέγαμε ότι η παράνοια του πολέμου στην Ευρώπη,τουλάχιστον,εξέλιπεν.Εύγε, δάσκαλε,για την εικονογραφημένη ανάρτηση με τα πολλαπλά μηνύματα.=========Π.Α.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.γ.Διαισθάνομαι τον παράφρονα Αδόλφο από το πυρ της κολάσεως να χαμογελά χαιρέκακα κάτω από το λειψό μουστάκι του!.
Βλέπω μετά λύπης πολλούς ομοϊδεάτες μου με κάπως αριστερό προσανατολισμό, όχι απλά να μην έχουν πρόβλημα με τη ρωσική επέμβαση, αλλά να τη θέλουν κιόλας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα σημαντικό τμήμα αριστερών συμπολιτών μας, τυφλωμένοι από τον αντιαμερικανισμό που οι στρατιωτικοπολιτικές επεμβάσεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα στο παρελθόν και αλλού έχουν τροφοδοτήσει, δεν κρίνουν ορθά τι γίνεται στην Ουκρανία σήμερα.
Έτσι, ολισθαίνουν σε έναν λόγο που οπλίζει την έπαρση και την χαιρεκακία στο στόμα εκείνων που ο πόλεμος είναι απλώς μια ευκαιρία να ξιφουλκήσουν εναντίον των πολιτικών τους αντιπάλων.
Αυτό που κάνει η Ρωσία, ό,τι ευθύνες έχει το ΝΑΤΟ και η Δύση, είναι αυτοτελώς ένα μη συμψηφίσιμο έγκλημα. Αυτά δεν γίνεται να μην τα λέμε διότι το ΝΑΤΟ είναι κακό. Είναι κακό το ΝΑΤΟ, αλλά αυτή τη στιγμή δεν επιχειρεί το ΝΑΤΟ, άλλος επιχειρεί.
Στα κρίσιμα σταυροδρόμια της Ιστορίας πρέπει να αποφασίζεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις. Όχι μόνο για να τα ‘χεις καλά με τη συνείδησή σου, αλλά και γιατί η θέση του καθενός από μας, όσο κι αν φαίνεται ασήμαντη, επηρεάζει τα πράγματα, όπως οι σταγόνες που γίνονται ρυάκια και χύνονται, φουσκώνοντάς το, στο μεγάλο ποτάμι της παγκόσμιας λογικής και κοσμιότητας. Όσο, λοιπόν, και να μας συνεπαίρνει η δύναμη, εμείς πρέπει να είμαστε σταθερά προσηλωμένοι στην ανθρωπιά και να αγωνιζόμαστε για το δίκιο του αδύνατου. Δεν μας απελευθέρωσε από τους Τούρκους η Τριπολιτσά. Η Χίος, τα Ψαρά και το Μεσολόγγι μάς απελευθέρωσαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο παρόν, λοιπόν, σταυροδρόμι της Ιστορίας όσο και να μας γοητεύει η δύναμη και όσο να μας προστάζει το αρχαίο μας DNA για το αντίθετο, εμείς αφήνουμε τον Αγαμέμνονα και τον Αχιλλέα και πορευόμαστε με τον Πρίαμο και τον Έκτορα!
Ακριβώς δάσκαλε. Το ίδιο λέμε. Κοινώς, θέλουμε πολλή δουλειά για να γίνουμε άνθρωποι.
Διαγραφήκαι κάτι ωραίο πνευματικό εν'οψει της αυριανης ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ..
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://alopsis.gr/%ce%b3%ce%84%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ae-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bd%ce%b7%cf%83%cf%84%ce%b5%ce%b9%cf%8e%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%85%cf%81%ce%bf%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%ba%ce%b7/
επιτρέψτε μου κυριε Ζιακόπουλε να είμαι λιγο αντισυμβατικός...συγκλονισμένος και από το δράμα του Ουκρανικού λαού....ποιος μας είπε οτι πρέπει να πολεμάμε...συνέχεια?...ποιος μας είπε οτι πρέπει να έχουμε εχθρούς τους Τούρκους και τουμπαλιν...γιατί ας μην ξεχνάμε...από τύχη...βρισκόμαστε στην Ελλάδα ..καθώς η συλληψη μας μπορουσε να γίνει στην Τουρκία...τόσο απλό είναι...χωρίς να θελω να το παιξω οικουμενιστής ...κάποια στιγμή ελπίζω όσο ζώ...τα μόνα όπλα που θα υπάρχουν να είναι...αυτά που χρειαζόμαστε για την αστυνόμευση..και μόνο..."θωμάς"
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ "Θωμά-" θα έλεγα ότι την Ελληνικότητα δεν την ορίζει η όποια σύλληψη,ή γονιδίωμα ή γραμμή αίματος κ.λ.π.,αλλά η παιδεία ."Έλληνας καλούμεν τους της παιδείας της ημετέρας μετέχοντας" (Ισοκράτης).Όσον αφορά στην αστυνόμευση που λες,σε ένα εξιδανικευμένο,πλην ουτοπικό, παγκόσμιο χωριό λογικά δεν χρειάζεται.Κατά τα άλλα είναι καταπληκτικό πώς συμπίπτει στη στήριξη αυτής της παράνοιας του πολέμου ένα σουρεάλ τρίδυμο από αριστερόφρονες ,φασιστόφρονες και ορθοδοξόφρονες!.==========Π.Α.
ΑπάντησηΔιαγραφήαπόλυτα σεβαστή η άποψη σου Π.Α. ειδικά όταν προέρχεται από σένα..γενικά παντως η ελληνική μαγιά...και χωρίς γονίδια ειναι πολυ δυνατή...φτάνει να διαβάζεις και να νιώθεις τον Καζαντζάκη.ας πουμε.....ακόμη περισσότερο θα συμφωνήσω με την τελευταία παρατήρηση σου και να προσθέσω πόσο ευκολα βγαίναμε στους δρόμους για τις μάσκες και τα εμβόλια...ενώ για την σφαγή που γίνεται δίπλα μας μάλλον είμαστε σκεφτικοί...δεν θα γίνω περισσότερο δηκτικός..κρίμα απλά..."θωμάς΄"
ΑπάντησηΔιαγραφήΘωμά...αν κατά την γνώμη σου τα μόνα όπλα που επρεπε να χρειάζονται είναι για την αστυνόμευση σε μια ιδανική χωρις σύνορα κρατών κοινωνία, τότε κατά λογική συνεπαγωγή θα χρειάζονται εσαεί και τα στρατιωτικά όπλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πόλεμος έχει τη ριζα του στην αδηφάγα και εγωϊστική φύση τού ανθρώπου και όπως είπε ο παππούς Θουκιδίδης όσο η φύση του ανθρώπου είναι αυτή που ειναι τίποτε δεν μπορεί να αλλαξει εις τους αιώνες.
Ιδανικές κοινωνίες δεν μπορούν να υπάρξουν γιατι δυστυχώς είναι πολυ δυσκολο να υπάρξουν ιδανικοί, αλτρουϊστές και ανιδιοτελείς άνθρωποι. Όλοι είναι "καλοί" μέχρι να θιγούν τα όποια συμφέροντά τους.
Και σύνορα κρατών να μην υπήρχαν στην γη πάλι πολέμους θα είχαμε...πόλεμο στους εργασιακούς χώρους, πόλεμος στα σόγια, πόλεμος στους γάμους, πόλεμος στην πολιτική, πόλεμος στα συνδικάτα, πόλεμος στις "φιλίες" κ.λ.π...
Αυτή είναι η βάση που δημιουργεί και τους αιώνιους αιματηρούς διακρατικούς και εμφύλιους πολέμους. Χ.Μ
...Και για να συμπληρώσω. Οι ιδανικές κοινωνίες ειναι ουτοπία. Μονο κατα καιρούς πνευματικοί ανθρωποι υπάρχουν που αγωνίζονται διαρκώς γι αυτήν την πνευματικότητα. Όπως και στην αρχαία Αθηνα. Όλοι είμαστε περήφανοι γι αυτόν τον πολιτισμό και την πνευματικότητα των προγονων μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκετοί ομως γνωρίζουμε και το πως λειτούργησαν οι Αθηναίοι σαν η τότε μεγάλη ναυτική δύναμη στους Μηλίους, και τους διαλόγους μεταξυ τους πριν επιτεθουν μετά την άρνηση τους να παραδοθουν και τους σφάξανε όλους.
Βάλτε στην θέση των Αθηναιων σημερα τους Ρώσους κ στην θέση των Μηλιων την Ουκρανία. Δεν θα δειτε καμια διαφορά.
Έτσι οι λόγοι περί της ειρήνης για μια ανθρωπότητα ειρηνική ακούγονται μες τους αιώνες σαν αφελή παραμυθάκια και ουτοπικά
ευχολόγια. Και η αφέλεια δεν απέχει και πολύ απ την ανοησία….
Στην ουσία-πέρα από τις πολιτισμικές αξίες ή τις μη αξίες κάποιου πολιτισμού… για το πάπλωμα, για τον «μπεζαχτά», και την ματαιοδοξία της επικράτησης πάντα γινόταν, γίνεται και θα γίνεται ο καυγάς.
Η εξουσία άλλωστε έχει αποδειχθεί η μεγαλύτερη αλλοτριωτική δύναμη κάθε έστω αρχικής καλής πρόθεσης και η μεγαλύτερη ηδονή από οποιαδήποτε άλλη.
Όλα τα άλλα που προβάλλονται είναι τα επιφαινόμενα. Τα ντυνουμε και με μια ιδεολογια και ολα καλά.
περίμενα τον αντίλογο και φυσικά σέβομαι τις γνώμες σας γιατί εχουν επιχειρήματα,αυτά όμως που σκεφτομαι....δεν ειναι ουτοπικά...για πολλους λόγους εχω διαβασει αρκετά στρατιωτική ιστορία..και φυσικά τον Θουκιδίδη...και αλλους πραγματι βαρετους φιληρεινιστές...αφήστε με να σας το πω πιο απλά..κατάγομαι απο μια περιοχή με εννιά χρόνια πόλεμο....(ελληνοιταλικός-εμφυλιος)...η γενιά που τον εζησε η μαλλον οι ανδρες της ηταν οι δασκαλοι μου,ενας από αυτους..με κομμενο ποδι από ναρκη που εβαλε ελληνας και με κανενα δυο παρασημα στην Αλβανία...πηγαινε καθε σαββατο στο τσοτυλι να παρει ψωνια γιατί ειχε μπακαλικι..ε λοιπον στο τελος..πηγαινε σε μια ταβερνα..οπου ξεκινουσε το τραγουδι και το κρασι με ολους τους υπολοιπους που κατεβαιναν στο παζάρι...ο ιδιος εφθανε στο χωριό τα ψωνια ποτέ ...σχεδόν παντα τα ξεχνουσε...στο καπηλειό...και φυσικά τα ξενουσαν ολοι οι αλλοι που στα δυσκολα χρόνια ηταν πολεμιστές αντάρτες κλπ...αν βλεπατε τα ματια εκεινου του ανθρώπου η των γιαγιαδων που μεγάλωσαν μονες τους ορφανά του πολέμου θα διακρίνατε μια γλυκα και μια ηρεμία....δεν τους ενοιαζαν τα λεφτά η το πρόγραμμα..της ζωής...τους ενοιαζε μονο να ζουνε..ποτε δεν ακουσα απο αυτους ιστορίες ηρωων η μισους...μονο γέλια..και αγκαλιες οταν πηγαινα στο χωριό...ε ολοι αυτοι δεν ηταν ουτε ονειροπόλοι..ουτε..ακαδημαικοι ..και αισθανομαι τυχερός που τους γνώρισα.."θωμάς"
ΑπάντησηΔιαγραφήΣέβομαι τα βιωματά σου Θωμά. Είναι όμορφο που έχεις γνωρίσει τέτοιους γλυκούς ανθρώπους. Αυτοί οι γλυκύς και ταπεινοί των βιωμάτων σου συντηρούν την ανθρωπιά ή και ακόμη το θεϊκό στοιχείο που έχουμε δοσμένο μέσα μας και δεν ειναι καθολου μικρό βεβαια αυτό. Μονο που αυτοί δεν γραφουν την ιστορία. Οι άλλοι την γράφουν. Χ.Μ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έχουν πει πολλοί ότι σε έναν πόλεμο το πρώτο που χάνεται είναι η αλήθεια. Έσεσθε συγκρατημένοι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘωμά, στην ανθρωπιά δεν υπάρχει αντίλογος, όλοι συμφωνούμε. Μόνο που στον κόσμο των ανθρώπων δεν βλέπω και πολύ ανθρωπιά. Ευσεβείς πόθοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζοντας τα σχόλια σας όλων ανεξαιρέτως και αντιπαραβάλοντάς τα με σχόλια των περισσότερων blog και forum (να μη μιλήσω για το YouTube) ένα θα πω. Υπάρχει ελπίδα. Καλημέρα σε όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφή