Άγιος Χριστόφορος, προστάτης των οδηγών και πολιούχος της πόλης του Αγρινίου(τοπική αργία αύριο) με το παλαιό εκκλησάκι του να βρίσκεται στα ΒΑνατολικά προάστια της πόλης, μέσα στο δάσος και σχεδόν δίπλα από το σπίτι μου. Μεγάλη η χάρη του και ουκ ολίγες φορές την ημέρα αυτή στο παρελθόν,έχει δώσει καταιγίδες ή ακόμη και χαλάζι στην περιοχή. Για αύριο πάντως εδώ,δεν περιμένω κάτι πάρα μόνο ζέστη. Στην κεντροβόρεια ηπειρωτική χώρα το επίκεντρο της αστάθειας το απόγευμα.
Αγαπητέ φίλε Χρήστο έτσι ακριβώς είναι. Πολύ όμορφη γειτονιά με πολύ πράσινο, ύψωμα και αρκετά κοντά από την πόλη. Από την άλλη όμως όπως σωστά έγραψες για τις νέες και πολλές οικοδομές που φτιάχνονται κάτα κόρον τα τελευταία χρόνια στην περιοχή, μόνο ευχάριστο δεν θεωρείται... Καλό βράδυ σε όλους.
Το περσινό καλοκαίρι αποτελεί κατά την γνώμη μου, ένα ακόμη ορόσημο στην πορεία προς την άβυσσο, που η κλιματική αλλαγή μας οδηγεί. Η παρατεταμένη ανομβρία σε συνδυασμό με τους καύσωνες προκάλεσε ζημιές στις καλλιέργειες και τα δάση. Πρώτη φορά είδα βελανιδιές να ξεραίνονται, πρόκειται για ένα από τα πλέον ανθεκτικά στην ξηρασία, δέντρα. Εδώ που φτάσαμε λοιπόν, θεωρώ πως κάθε σταγόνα βροχής είναι απαραίτητη,σε οποιαδήποτε εποχή. Δεν αναπληρώνονται τα υπόγεια ύδατα με τις βροχές της άνοιξης, συντηρείται όμως η επιφανειακή υγρασία του εδάφους και εξασφαλίζεται η ομαλή λειτουργία των δέντρων. Τώρα,η αστάθεια της επομένης εβδομάδας δεν έρχεται σε καλή φάση διότι δέντρα όπως η ελιά και το αμπέλι βρίσκονται ή θα βρεθούν στην άνθηση,το πιο ευαίσθητο στάδιο στον βλαστικό τους κύκλο. Το χαλάζι επίσης είναι ένας διαρκής κίνδυνος την εποχή αυτή. Το ιδανικό θα ήταν να έριχνε δύο -τρεις βροχές κάθε μήνα, χωρίς ακραίες συνθήκες. Όσοι όμως ζούμε αρκετά χρόνια στον πλανήτη αυτόν, έχουμε καταλάβει πως οι "ιδανικές συνθήκες" δεν εμφανίζονται εύκολα... Να είστε όλοι καλά. Δημήτρης ρ.
Eγώ πάντως θα την ονομάσω την χρονιά του "άλαλου κούκου" και φυσικά δεν είμαι εγώ ο νονός...τι μονο οι Κινέζοι θα δίνουν ονόματα στις χρονιές?.."θωμάς"
Ζεστή και σήμερα η Όθρυς,και του Αγίου Νικολάου εν βουνενεις εν όρος Όθρυς αύριο διπλή εορτή λοιπόν (,για όσους δεν το γνωρίζουν υπάρχει και σχετικό βίντεο στο τόπο του μαρτυρίου ,τα δέντρα μέχρι και σήμερα την παραμονή βγάζουν ένα κόκκινο υγρό,)κατά τα άλλα ως φενεται μπενουμε στο "χορό" της αστάθειας για αρκετές ημέρες
Ο άγιος Χριστόφορος φίλοι μου κουβαλάει το χαλάζι έτσι ώστε να μην πέφτει στην γη και κάνει ζημιές μου έλεγε η γιαγιά μου όταν της έλεγα περιπαιχτικά ότι τι άγιος είναι αυτός που φέρνει χαλάζι. Χρόνια πολλά Χριστός Ανέστη
Καλησπέρα Νίκο και λοιποί φίλοι. Σε πολλά μέρη τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, που γιορτάζεται σήμερα (8η Μαΐου), αποκαλούν Βροχάρη ή Χαλαζιά, επειδή επικράτησε η δοξασία ότι ο συγκεκριμένος Άγιος στέλνει το χαλάζι και καταστρέφει τα σπαρτά. Σε πολλές αγροτικές περιοχές οι κάτοικοι έχουν αργία την ημέρα της γιορτής του για να τον τιμήσουν ή να τον καλοπιάσουν. Την ίδια στάση κρατούν και την επόμενη ημέρα (9/5) γιορτή του Αγίου Χριστοφόρου. Είναι χαρακτηριστική η παροιμία που λέγεται στην Ήπειρο: «Αϊ-Γιάννης το πήζει κι ο αϊ-Χριστόφορος το ρίχνει». Οσο για το επόμενο διήμερο, η Βόρεια Ελλάδα και κυρίως οι βορειότερες περιοχές της κινδυνεύουν.
Με την ευκαιρία της αναφοράς στον Άγιο Χριστόφορο, αξίζει να αναφερθεί το πολύ ενδιαφέρον πρόβλημα σχετικά με τον τονισμό του ονόματός του. Σύμφωνα με τους κανόνες του τονισμού των σύνθετων επιθέτων σε -ος της αρχαίας ελληνικής, τα επίθετα που έχουν παθητική σημασία τονίζονται στην προπαραλήγουσα, ενώ εκείνα που έχουν ενεργητική σημασία τονίζονται στην παραλήγουσα, εκτός εάν είναι θέσει ή φύσει μακρά η παραλήγουσα, οπότε τονίζονται στη λήγουσα (π.χ. χειρουργός). Με βάση αυτόν τον κανόνα εξηγείται το γιατί το επίθετο πρωτότοκος τονίζεται στην προπαραλήγουσα (επειδή δηλώνει αυτόν που έχει γεννηθεί πρώτος, άρα έχει παθητική σημασία), ενώ το επίθετο θεοτόκος που έχει ακριβώς ίδιο β΄ συνθετικό τονίζεται στην παραλήγουσα (επειδή δηλώνει τη γυναίκα που γέννησε για πρώτη φορά, άρα έχει ενεργητική σημασία). Στην περίπτωση, λοιπόν, του Χριστόφορου, το νόημα του επιθέτου, από το οποίο προέκυψε αυτό το κύριο όνομα, είναι ενεργητικό, "αυτός που φέρει (=που κουβαλάει μέσα του) τον Χριστό", και όχι παθητικό, "αυτός που φέρεται από τον Χριστό". Κανονικά, λοιπόν, το όνομα αυτό θα έπρεπε να τονίζεται στην παραλήγουσα, δηλαδή να είναι ο "Άγιος Χριστοφόρος", όπως ακριβώς τονίζουμε στην παραλήγουσα π.χ. το υετοφόρο/βροχοφόρο νέφος, το απορριμματοφόρο όχημα, το νικηφόρο αποτέλεσμα (δεν είναι τυχαίο ότι το κύριο όνομα Νικηφόρος τονίζεται στην παραλήγουσα και όχι στην προπαραλήγουσα, δηλαδή όχι Νικήφορος). Και πώς, λοιπόν, κατέληξε ο ορθά τονισμένος Χριστοφόρος να τονίζεται λανθασμένα Χριστόφορος; Η πιθανότερη εξήγηση είναι το φαινόμενο αναβιβασμού του τόνου κατά μία συλλαβή, όταν ένα ουσιαστικό ή ένα επίθετο μετατρέπεται σε κύριο όνομα, ώστε να διακρίνεται το κύριο όνομα από το ομόηχο ουσιαστικό ή επίθετο. Είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο μεν, περνάει δε απαρατήρητο. Οι πιο γνωστές περιπτώσεις τέτοιου αναβιβασμού του τόνου είναι ο "κυριακός" (αυτός που σχετίζεται με τον Κύριο") που έγινε "Κυριάκος", ο "λαμπρός" που έγινε "Λάμπρος", ο "σταυρός" που έγινε "Σταύρος" και ο "χρηστός" ή "χριστός" που έγινε αντίστοιχα "Χρήστος" ή "Χρίστος". Στην ίδια λοιπόν περίπτωση πρέπει να εμπίπτει και ο Χριστοφόρος που κατέληξε να τονίζεται Χριστόφορος, είναι όμως παράξενο το γιατί το όνομα "Νικηφόρος" διατήρησε στη σωστή θέση τον τόνο και δεν παρασύρθηκε από το φαινόμενο του αναβιβασμού, ώστε να γίνει "Νικήφορος". Η αλήθεια είναι ότι κάποια γλωσσικά φαινόμενα δεν έχουν απόλυτη εφαρμογή. Αν λοιπόν όντως ο Άγιος Χριστόφορος έφερε μαζί του χαλάζι είναι "χαλαζοφόρος" και όχι "χαλαζόφορος"! Ελπίζουμε όχι, για καλό των αγροτών.
Καλησπέρα στην παρέα. Είναι ένα σημείο στη γέφυρα τής τεχνιτής λίμνης Αγ.Βαρβαρας(Βεροιας),όπου ξεκινούν τα κανάλια για την άρδευση. Εκεί λοιπόν μαζεύονται τα ψάρια που βλέπετε,για τροφή. Πάντως είναι εντυπωσιακό θέαμα.
.jpg)
Άγιος Χριστόφορος, προστάτης των οδηγών και πολιούχος της πόλης του Αγρινίου(τοπική αργία αύριο) με το παλαιό εκκλησάκι του να βρίσκεται στα ΒΑνατολικά προάστια της πόλης, μέσα στο δάσος και σχεδόν δίπλα από το σπίτι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη η χάρη του και ουκ ολίγες φορές την ημέρα αυτή στο παρελθόν,έχει δώσει καταιγίδες ή ακόμη και χαλάζι στην περιοχή.
Για αύριο πάντως εδώ,δεν περιμένω κάτι πάρα μόνο ζέστη.
Στην κεντροβόρεια ηπειρωτική χώρα το επίκεντρο της αστάθειας το απόγευμα.
Πολύ όμορφη η γειτονιά σου, Φώτη, έχετε και το υψόμετρό σας, το δάσος, καινούργιες οικοδομές, μια χαρά.
ΔιαγραφήΑγαπητέ φίλε Χρήστο έτσι ακριβώς είναι.
ΔιαγραφήΠολύ όμορφη γειτονιά με πολύ πράσινο, ύψωμα και αρκετά κοντά από την πόλη.
Από την άλλη όμως όπως σωστά έγραψες για τις νέες και πολλές οικοδομές που φτιάχνονται κάτα κόρον τα τελευταία χρόνια στην περιοχή, μόνο ευχάριστο δεν θεωρείται...
Καλό βράδυ σε όλους.
Χρόνια Πολλά, Φώτη για τον Άγιο Χριστόφορο σήμερα.
ΔιαγραφήΈλα, καλά είστε, όπως βλέπω δυτικότερα της Γ. Παπανδρέου είναι δύσκολα.
Το περσινό καλοκαίρι αποτελεί κατά την γνώμη μου, ένα ακόμη ορόσημο στην πορεία προς την άβυσσο, που η κλιματική αλλαγή μας οδηγεί. Η παρατεταμένη ανομβρία σε συνδυασμό με τους καύσωνες προκάλεσε ζημιές στις καλλιέργειες και τα δάση. Πρώτη φορά είδα βελανιδιές να ξεραίνονται, πρόκειται για ένα από τα πλέον ανθεκτικά στην ξηρασία, δέντρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ που φτάσαμε λοιπόν, θεωρώ πως κάθε σταγόνα βροχής είναι απαραίτητη,σε οποιαδήποτε εποχή. Δεν αναπληρώνονται τα υπόγεια ύδατα με τις βροχές της άνοιξης, συντηρείται όμως η επιφανειακή υγρασία του εδάφους και εξασφαλίζεται η ομαλή λειτουργία των δέντρων.
Τώρα,η αστάθεια της επομένης εβδομάδας δεν έρχεται σε καλή φάση διότι δέντρα όπως η ελιά και το αμπέλι βρίσκονται ή θα βρεθούν στην άνθηση,το πιο ευαίσθητο στάδιο στον βλαστικό τους κύκλο. Το χαλάζι επίσης είναι ένας διαρκής κίνδυνος την εποχή αυτή.
Το ιδανικό θα ήταν να έριχνε δύο -τρεις βροχές κάθε μήνα, χωρίς ακραίες συνθήκες.
Όσοι όμως ζούμε αρκετά χρόνια στον πλανήτη αυτόν, έχουμε καταλάβει πως οι "ιδανικές συνθήκες" δεν εμφανίζονται εύκολα...
Να είστε όλοι καλά.
Δημήτρης ρ.
Τι υπονοείτε κύριε Ζιακόπουλε με την επιλογή αυτού του τίτλου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟτι θα έχουμε χαλάζια τις επόμενες μέρες;
Eγώ πάντως θα την ονομάσω την χρονιά του "άλαλου κούκου" και φυσικά δεν είμαι εγώ ο νονός...τι μονο οι Κινέζοι θα δίνουν ονόματα στις χρονιές?.."θωμάς"
ΑπάντησηΔιαγραφήΖεστή και σήμερα η Όθρυς,και του Αγίου Νικολάου εν βουνενεις εν όρος Όθρυς αύριο διπλή εορτή λοιπόν (,για όσους δεν το γνωρίζουν υπάρχει και σχετικό βίντεο στο τόπο του μαρτυρίου ,τα δέντρα μέχρι και σήμερα την παραμονή βγάζουν ένα κόκκινο υγρό,)κατά τα άλλα ως φενεται μπενουμε στο "χορό" της αστάθειας για αρκετές ημέρες
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρήστο με ποιο τρόπο καταλαβαίνουμε τον καιρό από το φεγγάρι?
ΔιαγραφήΟ άγιος Χριστόφορος φίλοι μου κουβαλάει το χαλάζι έτσι ώστε να μην πέφτει στην γη και κάνει ζημιές μου έλεγε η γιαγιά μου όταν της έλεγα περιπαιχτικά ότι τι άγιος είναι αυτός που φέρνει χαλάζι. Χρόνια πολλά Χριστός Ανέστη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Νίκο και λοιποί φίλοι.
ΔιαγραφήΣε πολλά μέρη τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, που γιορτάζεται σήμερα (8η Μαΐου), αποκαλούν Βροχάρη ή Χαλαζιά, επειδή επικράτησε η δοξασία ότι ο συγκεκριμένος Άγιος στέλνει το χαλάζι και καταστρέφει τα σπαρτά. Σε πολλές αγροτικές περιοχές οι κάτοικοι έχουν αργία την ημέρα της γιορτής του για να τον τιμήσουν ή να τον καλοπιάσουν. Την ίδια στάση κρατούν και την επόμενη ημέρα (9/5) γιορτή του Αγίου Χριστοφόρου. Είναι χαρακτηριστική η παροιμία που λέγεται στην Ήπειρο: «Αϊ-Γιάννης το πήζει κι ο αϊ-Χριστόφορος το ρίχνει».
Οσο για το επόμενο διήμερο, η Βόρεια Ελλάδα και κυρίως οι βορειότερες περιοχές της κινδυνεύουν.
Αυτό το πράγμα που διακρίνεται στην αριστερή πλευρά της φωτογραφίας έχει σχέση με τις ιχθυοκαλλιέργειες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την ευκαιρία της αναφοράς στον Άγιο Χριστόφορο, αξίζει να αναφερθεί το πολύ ενδιαφέρον πρόβλημα σχετικά με τον τονισμό του ονόματός του. Σύμφωνα με τους κανόνες του τονισμού των σύνθετων επιθέτων σε -ος της αρχαίας ελληνικής, τα επίθετα που έχουν παθητική σημασία τονίζονται στην προπαραλήγουσα, ενώ εκείνα που έχουν ενεργητική σημασία τονίζονται στην παραλήγουσα, εκτός εάν είναι θέσει ή φύσει μακρά η παραλήγουσα, οπότε τονίζονται στη λήγουσα (π.χ. χειρουργός). Με βάση αυτόν τον κανόνα εξηγείται το γιατί το επίθετο πρωτότοκος τονίζεται στην προπαραλήγουσα (επειδή δηλώνει αυτόν που έχει γεννηθεί πρώτος, άρα έχει παθητική σημασία), ενώ το επίθετο θεοτόκος που έχει ακριβώς ίδιο β΄ συνθετικό τονίζεται στην παραλήγουσα (επειδή δηλώνει τη γυναίκα που γέννησε για πρώτη φορά, άρα έχει ενεργητική σημασία). Στην περίπτωση, λοιπόν, του Χριστόφορου, το νόημα του επιθέτου, από το οποίο προέκυψε αυτό το κύριο όνομα, είναι ενεργητικό, "αυτός που φέρει (=που κουβαλάει μέσα του) τον Χριστό", και όχι παθητικό, "αυτός που φέρεται από τον Χριστό". Κανονικά, λοιπόν, το όνομα αυτό θα έπρεπε να τονίζεται στην παραλήγουσα, δηλαδή να είναι ο "Άγιος Χριστοφόρος", όπως ακριβώς τονίζουμε στην παραλήγουσα π.χ. το υετοφόρο/βροχοφόρο νέφος, το απορριμματοφόρο όχημα, το νικηφόρο αποτέλεσμα (δεν είναι τυχαίο ότι το κύριο όνομα Νικηφόρος τονίζεται στην παραλήγουσα και όχι στην προπαραλήγουσα, δηλαδή όχι Νικήφορος). Και πώς, λοιπόν, κατέληξε ο ορθά τονισμένος Χριστοφόρος να τονίζεται λανθασμένα Χριστόφορος; Η πιθανότερη εξήγηση είναι το φαινόμενο αναβιβασμού του τόνου κατά μία συλλαβή, όταν ένα ουσιαστικό ή ένα επίθετο μετατρέπεται σε κύριο όνομα, ώστε να διακρίνεται το κύριο όνομα από το ομόηχο ουσιαστικό ή επίθετο. Είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο μεν, περνάει δε απαρατήρητο. Οι πιο γνωστές περιπτώσεις τέτοιου αναβιβασμού του τόνου είναι ο "κυριακός" (αυτός που σχετίζεται με τον Κύριο") που έγινε "Κυριάκος", ο "λαμπρός" που έγινε "Λάμπρος", ο "σταυρός" που έγινε "Σταύρος" και ο "χρηστός" ή "χριστός" που έγινε αντίστοιχα "Χρήστος" ή "Χρίστος". Στην ίδια λοιπόν περίπτωση πρέπει να εμπίπτει και ο Χριστοφόρος που κατέληξε να τονίζεται Χριστόφορος, είναι όμως παράξενο το γιατί το όνομα "Νικηφόρος" διατήρησε στη σωστή θέση τον τόνο και δεν παρασύρθηκε από το φαινόμενο του αναβιβασμού, ώστε να γίνει "Νικήφορος". Η αλήθεια είναι ότι κάποια γλωσσικά φαινόμενα δεν έχουν απόλυτη εφαρμογή. Αν λοιπόν όντως ο Άγιος Χριστόφορος έφερε μαζί του χαλάζι είναι "χαλαζοφόρος" και όχι "χαλαζόφορος"! Ελπίζουμε όχι, για καλό των αγροτών.
ΑπάντησηΔιαγραφή*Διόρθωση, το θεοτόκος προφανώς σημαίνει τη "γυναίκα που γέννησε τον Θεό".
ΔιαγραφήΕυχαριστούμε πολύ, φίλε μου!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα στην παρέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ένα σημείο στη γέφυρα τής τεχνιτής λίμνης Αγ.Βαρβαρας(Βεροιας),όπου ξεκινούν τα κανάλια για την άρδευση. Εκεί λοιπόν μαζεύονται τα ψάρια που βλέπετε,για τροφή.
Πάντως είναι εντυπωσιακό θέαμα.