Το αίτημα ενός καιρόφιλου


Κ. Ζιακόπουλε, καλησπέρα.

Με ιδιαίτερη αγάπη προς εσάς τον ίδιο και το έργο σας, στέλνω το αίτημα αυτό ενός καιρόφιλου μα και αρκετά ευαίσθητου ανθρώπου για το κλίμα, τον καιρό και τον αντίκτυπό τους στη ζωή των ανθρώπων του τόπου μας. Κάποτε ήταν πιο απλό να απολαμβάνει κανείς τα καιρικά φαινόμενα μέσα στην εποχική εναλλαγή αλλά και στις περιστασιακές ακρότητες. Πλέον, δυστυχώς, οι καιρικές εμμονές διαδέχονται η μία την άλλη. Δεν θα μακρηγορήσω. Παρά την πληθώρα πληροφοριών και τη συνακόλουθη έκρηξη ερασιτεχνικών προσπαθειών εκτίμησης του καιρού, λίγοι διαθέτουν την εμπειρία και τη σοφία να παρέχουν μια συνετή και ψύχραιμη αποτύπωση της καιρικής προοπτικής. Αυτό είναι και το αίτημά μου. Η γνώμη σας για τη μεσοπρόθεσμη προοπτική του καιρού, το αν ανησυχείτε, αν είστε αισιόδοξος, αν τελικά έχει νόημα να επενδύει κανείς χρόνο στα καιρικά μελλούμενα όσο κι αν αυτό πυροδοτείται ως ανάγκη από την απουσία ενδιαφέροντος στο παρόν.

Με εκτίμηση
Σωτήρης Λάκης
Ιατρός παθολογοανατόμος
Κάτοικος της συγκυριακά επί δεκαετία άχιονης Θεσσαλονίκης



  
Γιατρέ, καλησπέρα.

Το θέμα που θίγεις είναι πολύ δύσκολο. Όπως γνωρίζεις, η πρόγνωση  του καιρού διάρκειας δύο εβδομάδων είναι πρόβλημα αρχικών συνθηκών και πρακτικά μετά την 7η ή την 8η μέρα η αξιοπιστία της μειώνεται σοβαρά. Οι μεγάλης διάρκειας προγνώσεις (1-4 μήνες) ουσιαστικά είναι, και μάλλον θα μείνουν αρκετό καιρό ακόμη, σε πειραματικό στάδιο με ότι σημαίνει αυτό για την αξιοπιστία τους. Οι στατιστικές προσεγγίσεις της μορφής: έναν άνομβρο Οκτώβρη είναι πιθανό να ακολουθήσει ένας καλός υετικά Νοέμβρης έχουν κάποια βάση (κάποια στιγμή, που θα πάει, θα αλλάξει η ατμοσφαιρική κυκλοφορία), αλλά πόσο μπορεί κάποιος να βασιστεί στη στατιστική πρόγνωση; Τι μας μένουν; Τα μερομήνια, η συμπεριφορά των ζώων κ.λπ. και η διαίσθηση. Η επιστήμη αρνείται τα δύο πρώτα και παλεύει να βρει άκρη με το τελευταίο. Η κλιματική αλλαγή έχει βάλει το χέρι της, αλλά για το πόσο, το πως και το που δεν έχουμε ακόμη σαφείς απαντήσεις. Η αλήθεια είναι ότι η αδυναμία του ανθρώπου να προβλέψει την εξέλιξη ενός σχεδόν χαοτικού συστήματος, όπως είναι ο καιρός, μας έχει κουράσει όλους. Οι μεγάλες προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν τα τελευταία χρόνια στο θέμα αυτό και οι παραπλανητικές διαφημίσεις για μοντέλα που "πιάνουν πουλιά στον αέρα" έχουν παίξει το ρόλο τους. Προσωπικά, τις ντετερμινιστικές προγνώσεις με διάρκεια πάνω από 7 ή 8 μέρες τις βλέπω πλέον σχεδόν αδιάφορα. Νομίζω ότι αν το ποσοστό αξιοπιστίας δεν είναι πάνω από 65%, δεν αξίζει τον κόπο να γράψει κάποιος πρόγνωση που τις επόμενες μέρες σχεδόν σίγουρα θα αλλάξει. Ορισμένοι αποδέχονται τις συνεχείς αλλαγές των προγνώσεων της 4ης, 5ης, 6ης ή 7ης μέρας, αλλά εγώ νομίζω ότι κουράζουν τον κόσμο. Δεν σου κρύβω ότι έρχονται στιγμές που νοσταλγώ τα παλιότερα χρόνια που δεν είχαμε τα πολύξερα μοντέλα και ο καιρός ερχόταν όπως και όταν αυτός ήθελε. 

Με την ελπίδα ότι πήρες την απάντηση που ήθελες, χαιρετώ εσένα και την όμορφη Θεσσαλονίκη.

 Δ. Ζιακόπουλος
  
30 Οκτωβρίου 2013