 |
Από τα μαθητικά μου χρόνια στην
Κόνιτσα την ημέρα του Ευαγγελισμού και της εθνικής μας γιορτής τη θυμάμαι
συνήθως ηλιόλουστη. Βέβαια, νωρίς το πρωί, έκανε ψύχρα, αλλά στη συνέχεια με
τον καυτό ανοιξιάτικο ήλιο η θερμοκρασία ανέβαινε αρκετά. Η δοξολογία στη
Μητρόπολη, η κατάθεση στεφανιών στο μνημείο των πεσόντων και η παρέλαση που
ακολουθούσε αποτελούσαν τα βασικά στοιχεία του εορτασμού της ημέρας. Αν και παρελάσεις
κάναμε τρεις φορές το χρόνο, πάντα είχαμε ένα μικρό άγχος για το αν θα τα πάμε
καλά. Στα αυτιά μου νομίζω ότι ακούω
ακόμα τη φωνή του αείμνηστου καθηγητή των μαθηματικών και εμβληματικού Γυμνασιάρχη
του εξατάξιου Γυμνασίου της Κόνιτσας: «Το μυστικό της παρέλασης είναι ένα: το
κεφάλι ψηλά».
Οι καλύτερες ώρες της ημέρας ήταν
εκείνες μετά την παρέλαση, όταν η πλατεία της μικρής μας πόλης πλημμύριζε από
κόσμο. Ο μυρωμένος ανοιξιάτικος αέρας, ο ήλιος που έπαιζε με τα χιόνια στις κορυφές της Τύμφης και μας χαμογελούσε
και τα πρώτα χελιδόνια σκόρπιζαν παντού τη χαρά και την ελπίδα.
Στις μικρές
απολαύσεις εκείνων των ωρών συμπεριλαμβάνονταν το πρώτο παγωτό της καλοκαιρινής
περιόδου και αργότερα, στις μεγάλες τάξεις, το τσιπουράκι σε κάποιο απόμερο καφενείο.
Τις φορές που έβρεχε οι μικρές απολαύσεις αναβάλλονταν για την Κυριακή που
ακολουθούσε, αλλά η μαγεία είχε πια χαθεί. Γιατί, για να νιώσεις πραγματικά μια
γιορτή, μπορεί το βασικότερο από όλα να είναι η εσωτερική διάθεση, αλλά και ο
καιρός παίζει το ρόλο του. Ποιος μπορεί να πει ότι αισθάνεται με τον ίδιο τρόπο
το πνεύμα των Χριστουγέννων είτε χιονίζει είτε έχει λιακάδα με 20 βαθμούς;
Ποιος ακόμα μπορεί να ισχυριστεί ότι αισθάνεται το ίδιο όμορφα την 25η
Μαρτίου ή το Πάσχα είτε λάμπει ο ανοιξιάτικος ήλιος είτε βρέχει; Όμως, ο καιρός
δεν μας κάνει πάντα το χατίρι. Και μια μέρα σαν τη σημερινή, που εκεί έξω αντί
για ήλιο υπάρχει συννεφιά και βροχή, αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να
ψάξουμε μέσα μας να βρούμε το φως που εκπέμπει η διπλή γιορτή. Να δούμε, με
άλλα λόγια, τα βαθύτερα νοήματά της που είναι η αποτίναξη του ζυγού και η
αναγέννηση της ζωής.
Χρόνια πολλά, φίλοι μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου