Τα μαγικά της βροχής


Επειδή, προς το παρόν, ο Νοέμβρης δεν φαίνεται και πολύ ορεξάτος να φέρει τα νερά που χρειαζόμαστε, σκέφτηκα σήμερα να αναφερθώ στα μαγικά της βροχής ...μήπως και τα χρειαστούμε! Από τα βάθη των αιώνων, φίλοι μου, δεν υπάρχει λαός επί της γης ο οποίος σε περιόδους ανομβρίας να μην κατέφυγε σε μαγικές τελετές ή στους θεούς του με την ελπίδα να του φέρουν την πολυπόθητη βροχή. Οι μαγικές τελετές διαφέρουν από τις λιτανείες που σύμφωνα με την εκκλησιαστική γλώσσα είναι οι «μετ’ ευχών και ύμνων» θρησκευτικές τελετές με τη συμμετοχή του κλήρου και του λαού σε πομπή προς επίκληση της βοήθειας του Θεού. Ορισμένες τελετές που συνδυάζουν τη μαγεία και τη θρησκεία αναβιώνουν ακόμη και σήμερα σε πολλές περιοχές της χώρας μας περισσότερο βέβαια σαν έθιμα και λιγότερο σαν τρόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων που δημιουργεί η παρατεταμένη ανομβρία. 


Η πιο διαδεδομένη τελετή είναι λεγόμενη Περπερούνα, ή Πιρπιρούνα που είναι γνωστή και με τα ονόματα Περπερού, Πιπεριά, Πιπερούγγα, Παπαρούδα, Κουσκουντάνα, Ντουντουλίνα κ.λπ. Στις περισσότερες  περιπτώσεις το ρόλο της Περπερούνας παίζει ένα κορίτσι το οποίο το ντύνουν με λουλούδια και πρασινάδα (φυτομορφική μεταμφίεση), αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις τη θέση του κοριτσιού παίρνει ένας άνδρας ή ακόμα και ένα ανδρείκελο το οποίο ντύνουν με φουστάνια και στολίζουν με λουλούδια και πρασινάδα. Η Περπερούνα τίθεται επικεφαλής πομπής που γυρίζει σε όλους τους δρόμους του χωριού, κάνοντας επίκληση στη βροχή και σε ορισμένες περιπτώσεις τραγουδώντας και κάποιο σκωπτικό τραγούδι. Από όπου περνάει η Περπερούνα οι κάτοικοι της ρίχνουν νερό για να έλθει η πολυπόθητη βροχή. Το έθιμο της Περπερούνας με τις διάφορες παραλλαγές του βασίζεται στην ομοιοπαθητική ή μιμητική μαγεία. Η Περπερούνα συμβολίζει τη φύση και το νερό που της ρίχνουν οι κάτοικοι είναι η βροχή με την οποία η φύση γίνεται πράσινη.

Το νέο στοιχείο που προστέθηκε στις μεταχριστιανικές τελετές της Περπερούνας είναι η επίκληση στη βοήθεια κάποιου αγίου ή του ίδιου του Θεού για να βρέξει. Η Εκκλησία βέβαια δεν αποδέχεται τις μαγικές τελετές, αλλά πολλά κατάλοιπά τους ριζωμένα στη συνείδηση των ανθρώπων κυρίως της υπαίθρου έφθασαν ως τις μέρες μας. Για τον τρόπο που έβλεπαν και ίσως εξακολουθούν να βλέπουν τα πράγματα ένα μέρος του κλήρου και οι άνθρωποι της υπαίθρου είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα από ένα κείμενο με τον τίτλο «Η Λιτανεία και η πυρπυρούνα στις μέρες της αναβροχιάς» που περιέχεται στο λαογραφικό βιβλίο του Επταχωρίτη Δημήτρη Ν. Τσίγκαλου «Μνήμες-Στοχασμοί από τη ζωή του λαού μας»:

«Η πυρπυρούνα ζούσε, στο λαό της περιοχής μας, περισσότερο σαν έθιμο. Πολλοί όμως την έβλεπαν σαν μια εκδήλωση προσευχής. Κάποτε ο Αρχιμανδρίτης του χωριού μας επιτιμούσε την Σαραντάρινα, μια μεσόκοπη γυναίκα του χωριού, λέγοντας:
- Γυρίζεις άρατη (εξαφανισμένη, φευγάτη) πίσω από την πυρπυρούνα και λες στις γυναίκες να ρίχνουν πάνω της πολύ νερό για να φύγει το κακό, που σταματάει τη βροχή. Στη λιτανεία όμως δεν έκαμες όλο το γύρω. Σταμάτησες στου Σπανού τη ράχη και καμώθηκες πως είσαι κουρασμένη.
Ο Κοσμαλής, ένας θυμόσοφος του χωριού, που άκουσε τη συζήτηση στο Μεσοχώρι, είπε στον επιτιμητή ιερέα:
- Μη μαλώνεις τη Σαραντάρινα, αφέντη μου παπά. Καμιά αμαρτία δεν έκανε που πήγε πίσου απ' την πυρπυρούνα. Και τα παιδιά μας (εννοεί τη συνοδεία της πυρπυρούνας) στον ίδιο Θεό έστειλαν την προσευχή τους. Τα γράμματα, που κλείσαμε στους πλίκους (φάκελοι επιστολής), ένας Θεός θα τα πάρει και λαθεμένου να είναι το πανώγραμμα εκεί θα πάνε. Μπορεί το γράμμα που έστειλαν τα παιδιά να φτάσει γρηγορότερα από το γράμμα που γράψαμε εμείς οι κριματισμένοι. Μπορεί η γραφή τους ν' αρέσει πιο πολύ στον Μεγαλοδύναμο και να μας λυπηθεί.»
Καλό Σαββατοκύριακο, φίλοι μου


22 σχόλια:

  1. Δεν το ήξερα ότι και στην Ελλάδα γίνονταν τελετές επίκλησης της βροχής. Νόμιζα ότι ήταν αποκλειστικά μέρος της παράδοσης εξωτικών φυλών. Παρεμπιπτόντως, στο μικρό νησί του Ειρηνικού Palau θα απαγορευτεί από το 2020 η χρήση αντηλιακού σε μία πρώτη παγκόσμια πρωτοβουλία για να σταματήσει η ρύπανση από τα χημικά που σκοτώνει τα κοράλλια, όπως αναφέρει ο Guardian. Kαι αλλάζει, να συμπληρώσω, το φύλο κάποιων ψαριών, με συνέπεια να γίνονται σχεδόν όλα αρσενικά ή, σχεδόν όλα θηλυκά με ό,τι αυτό σημαίνει για την αναπαραγωγή κάποιων ειδών, όπως π.χ. ο ροφός, που είναι έτσι κι αλλιώς δύσκολη. Διαβάζοντας αυτό το κείμενο τώρα, θυμάμαι τι bullying είχα φάει (εντάξει, εδώ που τα λέμε λογικό είναι να σε κράξουν όταν λες ότι η στήρα, η πίγγα κι ο σηκιός - συγγενικά είδη του ροφού - θα γίνουν ερμαφρόδιτα), όταν έλεγα σε φίλους και φίλες να βάζουν αντηλιακό μετά τη βουτιά ή, πριν ξεκινήσουν από το σπίτι και όχι όταν μπαίνουν στο νερό, γιατί ρυπαίνουν τη θάλασσα. Κι αυτό διότι υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις ότι ακόμα σε μικρές ποσότητες τα χημικά που περιέχουν πολλά αντηλιακά είναι τοξικά για τα κοράλλια.

    Το Palau είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς καταδυτικούς προορισμούς στον κόσμο και στα σημεία που βουτάνε οι δύτες και οι snorkellers (αυτοί που καταδύονται χωρίς αναπνευστική συσκευή) τουρίστες μπορεί να εντοπιστούν και γαλόνια αντηλιακού. Έτσι, από την 1η Ιανουαρίου 2020 όποιος βάζει αντηλιακό που περιέχει 10 από τα απαγορευμένα χημικά θα πληρώνει πρόστιμο 1.000 ευρώ. Θα κατάσχονται επίσης και τα αντηλιακά που φέρνουν οι τουρίστες από το εξωτερικό. Εικάζεται ότι τα χημικά των αντηλιακών προκαλούν λεύκανση (δηλαδή, γίνονται άσπρα και πεθαίνουν) στα κοράλλια και μπορούν να επηρεάσουν υφάλους ακόμα και 5 χιλιόμετρα μακριά.

    Η συγκεκριμένη απαγόρευση θα είναι η πρώτη που θα γίνει σε όλο τον κόσμο, καθώς μία ανάλογη απόφαση για τα αντηλιακά στη Χαβάη θα τεθεί σε εφαρμογή από το 2021. Το Palau είναι εδώ και καιρό πρωτοπόρος στην προστασία της θαλάσσιας πανίδας και από το 2009 διατηρεί θαλάσσιο καταφύγιο για τους καρχαρίες, κάνοντας πολλές χώρες να το μιμηθούν έκτοτε. Απαγορεύει επίσης την εμπορική αλιεία στα νερά του και βάζει τους επισκέπτες που φτάνουν στο νησί να υπογράψουν ότι θα σεβαστούν το περιβάλλον. Από τη Χαβάη αποδίδουν τα εύσημα στο Palau για αυτή τη νέα του πρωτοβουλία, υποστηρίζοντας ότι προσπαθεί να μην καταντήσει σαν την Ταϊλάνδη ή, τις Φιλιππίνες, που αναγκάστηκαν πλέον να κλείσουν παραλίες, καθώς τα κοράλλια έχουν πεθάνει. Παράλληλα, καλούν τους παρασκευαστές αντηλιακών να καινοτομήσουν και να τα κάνουν πιο φιλικά για το περιβάλλον, καθώς η σύνθεσή τους δεν έχει αλλάξει εδώ και 50 χρόνια. Η άλλη λύση είναι να φοράμε φανέλα στον ήλιο.
    https://www.theguardian.com/world/2018/nov/02/pacific-island-to-introduce-world-first-reef-toxic-sunscreen-ban

    Προσωπικά, πάντα φοράω φανέλα ή, πουκάμισο, ακόμα και το καλοκαίρι στην παραλία, αλλά έχω συνηθίσει, βέβαια, να ντύνομαι και αμέσως μετά τη βουτιά, λόγω των χειμερινών μπάνιων. Αντηλιακό δεν βάζω ποτέ. Αν και με τον ήλιο που είχε σήμερα μάλλον χρειαζόταν. Είχε και καμιά 15αριά άτομα στην ακρογιαλιά, αλλά έλειπαν οι δέκα Γάλλοι που μας είχαν βάλει χθες τα γυαλιά. Είχε, όμως, έναν ψαροτουφεκά. Ωστόσο, ήταν σεβάσμιος γέροντας, κι έτσι τον πέρασα άνετα και χωρίς βατραχοπέδιλα, έδιωξα τις μεγάλες μουρμούρες για να μην τις χτυπήσει και πήγα κι ένα χταποδάκι, αφού πρώτα το έκανα διάσημο, μακριά από την τρίαινά του που πλησίαζε απειλητικά. Μαζεύοντας και μερικά πλαστικά από τον βυθό και τα κρυστάλλινα νερά με τον βοριά.
    Βαγγέλης Σπανός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πέρα από τις λειτανείες και την Ανωτέρα βοήθεια, υπάρχει κύριε Ζιακόπουλε μια απλή, όσο γίνετε, επιστημονική εξήγηση για την επίμονη ανομβρία, ειδικά στην βορειοανστολική Ελλσδα ή είναι ανεξήγητο;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσική μεταβλητότητα και κλιματική αλλαγή με άγνωστη αναλογία!

      Διαγραφή
  3. Αντίστοιχη πυρπυρουνα για το χιονι υπάρχει;Αν ναι να ξεκινήσουμε απο τωρα και μέχρι τον Φεβρουάριο ίσως χιονίσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. Τα παλαιά χρόνια χιόνι σήμαινε αποκλεισμούς, πείνα και συχνά θάνατο. Στις εκκλησίες ιερείς και πιστοί έκαναν εκκλήσεις στο Θεό "υπέρ ευκρασίας αέρων", φοβούμενοι όχι τόσο τους καύσωνες όσο τους παγετούς. Τρεις αιώνες (19ος, 20ός και 21ος ) με μεγάλες κλιματικές διαφορές!Το κλίμα διαχρονικά αλλάζει, αλλά ποτέ έως τώρα τόσο γρήγορα και ποτέ έως τώρα λόγω του ανθρώπου. Η άγνοια και η προκατάληψη ειναι αυτές που δεν αφήνουν κάποιους να το δούν.

      Διαγραφή
    3. Οι Αθηναίοι χιονόφιλοι θα κάνουν λιτανείες στους δρόμους της πόλης, με περιφορά των χαρτών του 2002, του 2004 και του 2008. Αντιστοίχως οι Γιανιώτες, οι Σαλονικιοί, Λαρισαίοι κλπ με τους δικούς τους χάρτες. Στο τέλος συναντιούνται όλοι μαζί στα Τέμπη και παρακολουθούν σε ατμόσφαιρα κατάνυξης και προσευχής την ταινία "The day after tomorrow".

      Διαγραφή
    4. Θα φανώ πάλι κακός δυστυχως φίλτατε Γιώργο για άλλη μια φορά θα πω ότι βρίσκεστε στα λάθος χώρα η αν μη τι άλλο σε λάθος πόλη...το να ΑΠΑΙΤΕΙΤΕ και να προσδοκάτε χιονι μέσα στην Αθήνα είναι αστείο καθώς η Αθήνα έχει ΥΠΟΤΡΟΠΙΚΟ κλίμα στο οποίο οι χιονιάδες είναι σπανιοι(όχι βεβαια ανήκουστο)...δεν βρίσκεστε στη νέα Υόρκη να περιμένετε έναν μεγάλο χιόνια κάθε χρόνο...
      Το ιδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες πόλεις λιγότερα για τη βόρεια Ελλάδα βεβαίως!
      Τα ίδια ελεγα και για τις καταιγίδες το καλοκαίρι
      Πάρτε το χαμπάρι επιτέλους ότι ζείτε σε μια χώρα ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ με ΗΠΙΟΥΣ χειμώνες και ΞΗΡΑ καλοκαίρια
      Δεν ξέρω γιατί φαίνονται τόσο παράλογα και παρεξηγησιμα αυτά που λέω...συγγνώμη αν φαίνομαι επιθετικός αλλά εκνευρίζομαι με την ουτοπία στην οποία κάποιοι ζουν εδώ μέσα
      Γιάννης-Χανιά

      Διαγραφή
    5. Οι άνθρωποι είμαστε όντα με νοημοσύνη. Δυστυχώς έτσι έχουμε επίγνωση της θνητότητας μας και της ματαιότητας αυτού του κόσμου. Έχουμε όμως και την ικανότητα να ονειρευόμαστε. Όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο και κανεις δεν έχει δικαίωμα να το στερεί από τους άλλους..
      Δημητρης ρ.

      Διαγραφή
    6. Ποιά ουτοπία βρε Γιάννη από Χανιά,δλδ η Τουρκία κ η Ιταλία ή Ισπανία καλή ώρα όπως πέρσι που βρίσκονται στην ίδια γεωγραφική θέση μ'εμάς γιατί ανά 2 χειμώνες δέχονται χιόνια κ μάλιστα πυκνά έως τα παράκτια κ σ' εμάς πρέπει ντε κ καλά να'χει πάντα άχιονους χειμώνες?Ευνοεί κ παρά ευνοεί το κλίμα της Ελλάδας κ ειδικά τα ανατολικά βορειοανατολικά της τμήματα για χιόνια κ μάλιστα πολλά,άλλο που ο καιρός μας έχει ξεχάσει από καιρό!

      Διαγραφή
    7. Γιάννη απο τα Χανιά γνωρίζουμε απο γεωγραφία απλά έχουμε μια τρέλα με το χιόνι αν την εχεις και εσυ μείνε στην παρεα μας.

      Διαγραφή
    8. Σωστές γενικά οι επισημάνσεις σου Φώτη, αλλά δεν νομίζω ότι ο καιρός ξέχασε την Ελλάδα. Πέρσι χιόνισε σε πολλά μέρη, πρόπερσι και στην Αθήνα και μάλιστα είχαμε διαδοχικές ψυχρές εισβολές Δεκέμβρη - Γενάρη (2016-17), ενώ και το 2014-15 ήταν ψυχρός ο χειμώνας και είχε κάποια χιόνια, όπως λέγαμε και σε προηγούμενο ποστ. Και ο φίλος Γιάννης από τα Χανιά έχει, όμως, δίκιο σε όσα υποστηρίζει για τη συχνότητα των χιονοπτώσεων, αλλά και για την ιδιαιτερότητα της Αθήνας, που ακόμα και να το στρώσει, όπως με την "Αριάδνη", θα λιώσει σχετικά γρήγορα λόγω αυτοκινήτων, καυσαερίων κ.λ.π. Τότε είχε βγει και καπάκι ήλιος, βέβαια.

      Επίσης, η βόρεια Ιταλία - μέσα στις Άλπεις - σε σχέση με τη νότια είναι άλλη χώρα. Δεν ξέρω αν χιόνισε για παράδειγμα πέρσι στη Νάπολι, το Μπάρι και τη Σικελία και πόσο. Στη Βαρκελώνη χιόνισε, αλλά το παρουσίασαν περίπου σαν κοσμοϊστορικό γεγονός και δεν νομίζω να άσπρισε όλη η Ισπανία. Και η βόρεια σε σύγκριση με τη νότια Γαλλία είναι άλλη χώρα, με την παγωνιά της Λιλ και τη μαύρη (κυριολεκτικά) και εχθρική θάλασσα της Ναντ από τη μία και τις σχεδόν πάντα ηλιόλουστες και ζεστές (περισσότερο και από την Ελλάδα) Μασσαλία και Νίκαια στη Μεσόγειο από την άλλη.

      Η Νέα Υόρκη και ο Καναδάς είναι άλλα μεγέθη. Ακόμα κι εκεί έχουν μειωθεί, ωστόσο, οι χιονοπτώσεις. Ήξερα από γνωστούς και συγγενείς ότι παλιά στον Καναδά τα χιόνια έπιαναν από Σεπτέμβριο, οι δε χειμώνες ήταν τόσο σκληροί που δεν μπορούσαν οι άνθρωποι να πάνε από το σπίτι τους στην αποθήκη (ήταν μία σχετική απόσταση, βέβαια, είπαμε μιλάμε για άλλα μεγέθη). Δυστυχώς μερικούς, που δεν είχαν καταφέρει να διανύσουν αυτή την απόσταση τους έβρισκαν την άνοιξη, όταν έλιωναν τα χιόνια.

      Ευτυχώς τέτοιες καταστάσεις είναι μάλλον απίθανο να συμβούν ποτέ στην Ελλάδα, που δεν στερείται, όμως, χιονοπτώσεων. Κάθε χρόνο 1-2 χιόνια θα τα κάνει (πέρσι Δεκέμβρη και Φλεβάρη, πρόπερσι Γενάρη κ.λ.π.). Και μπορεί να μην χιόνισε πέρσι στην Αθήνα, αλλά η Πάρνηθα που άσπρισε δεν είναι και τόσο μακριά. Και ο Παρνασσός, με το πάλλευκο τοπίο, που χάνεται το μάτι, δεν είναι και στην άλλη άκρη του κόσμου. Συμπληρώνοντας, λοιπόν, το σχόλιο του Δημήτρη Ρ., πρέπει και να το κυνηγάς το όνειρό σου.
      Βαγγέλης Σπανός

      Διαγραφή
    9. Σωστός ο Φώτης! Δημήτρη, τα είπες όλα! Δυστυχώς, δυο - τρεις εδώ μέσα εννοούν να ας κουνάνε το δάχτυλο κάθε τόσο. Ακόμα και όταν δημοσιεύουμε χιουμοριστικά σχόλια.

      Διαγραφή
    10. Προφανώς δεν δκταλαβες το σχόλιο μου fotis matralis εγώ αναφέρθηκα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ για την Αθήνα η οποία παρά τους χιονιάδες που έχει δει τα τελευταία χρόνια εξακολουθεί να έχει ένα κλίμα που δεν μπορεί να σηκώσει χιονοστρωσεις μέσα στο κεντρο έτσι ώστε κανείς να αναμένει να χιονίζει κάθε χρόνο και μάλιστα να κάνει και «λιτανείες» λες και η βροχή είναι το ίδιο με το χιονι...προφανώς και η Ελλάδα αφού είναι κατά βάση ορεινό κράτος βλέπει χιονοπτώσεις σε πολλά μέρη και σε πόλεις της βόρειας Ελλάδας...εγώ όμως μιλησα για συγκεκριμένες περιοχές της Ελλάδας...εντάξει και εμένα μαρεσει να ονειρεύομαι 1 μέτρο χιονι στην πόλη μου και καταιγίδες αλλά έχει νόημα να υπάρχει και μια ρεαλιστικότητα γιατί έτσι καλλιεργείς ελπίδες φρούδες και απογοητεύεσαι...
      Γιάννης-Χανιά

      Διαγραφή
    11. Οι ελπίδες μπορεί να έχουν ελαχιστοποιηθεί λόγω αποσταθεροποίησης του κλίματος τα τελευταία χρόνια όμως στο άμεσο μέλλον όλα μπορεί να ξαναγίνουν από μεγάλους χιονιάδες μέχρι ασταμάτητες καταιγίδες.
      Είπαμε η κλιματική αλλαγή ευνοεί εμμονές καιρικών διατάξεων πότε στη μια πλευρά της Ευρώπης κ πότε στην άλλη οπότε όλα είναι πιθανά στο πολύ άμεσο κιόλας μέλλον.
      Εντάξει δε λέω ότι είμαστε κ χιονομάνα χώρα αλλά τα ηπειρωτικά άνετα μπορούν να χιονιστούν κ φέτος.
      Τέλος για τις βροχές να σου πω ότι πολλές χρονιές περιοχές του βορείου Ιονίου της,δυτικής Θεσσαλίας,της βορειοδυτικής Στερεάς κ κυρίως της Ηπείρου "πατάνε" σε χιλιοστά βροχής χώρες όπως η Γερμανία κ η Αγγλία που είναι κατεξοχήν βροχομάνες χώρες!

      Διαγραφή
  4. Με βάση τη φυσική μεταβλητότητα, υπάρχει πιθανότητα να συμβούν αλλαγές στο κλίμα και προς την αντίθετη κατεύθυνση; Δηλαδή να έρθουν ξανά παγωνιές και χιονιάδες;
    Φυσικά, βαθειά στο μέλλον, κάτι που προφανώς οι διαβάζοντες το ιστολόγιο τούτο δεν θ' αντικρύσουν..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Βασίλης Σωμαράκης3 Νοεμβρίου 2018 στις 12:13 π.μ.

    Εξαιρετικό και πολύ ενδιαφέρον το άρθρο και οι επισημάνσεις σας κ. Ζιακόπουλε. Λένε πολλά. Μακάρι εμείς οι άνθρωποι να μπορέσουμε να διαχειριστούμε τη φύση με το σεβασμό που της αξίζει. Η ελευθερία του ανθρώπου δεσμεύει ακόμα και την παντοδυναμία του Θεού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όλη η εβδομάδα ήταν αρκετά επιβαρυμένη για μένα.Με τον καιρό να είναι αρκετά καλός,αν και σήμερα ο δυνατός αέρας(βοριάς)δεν άφησε την θερμοκρασία να ξεπεράσει τους 20 βαθμούς(στο Σχηματάρι είχε λίγο αέρα και 24 βαθμούς)οπότε ήταν ότι έπρεπε για μια εξόρμηση στην μάνα φύση.Πήρα λοιπόν τον γιο μου και αφου πέρασα μια βόλτα από αμπέλια και ελιές,κατέληξα σε ένα ξωκλήσι των Ταξιαρχων(σε λίγες μέρες γιορτάζεται η χαρη τους)που βρίσκεται στους πρόποδες του Ελικώνα και σε μια περιοχή που λεγεται"Κεφαλάρι"λόγω των νερών που βγαίνουν από πηγές του βουνού.Πάλαιοτερα είχε πολύ περισσότερο νερό,αλλα και τωρα έχει αρκετο (αν και το καλοκαίρι πέφτει λίγο η σταθμη)και μαζί με παρακείμενες γεωτρήσεις,υδρεύεται όλος ο Δήμος μας (11 χωριά μαζί με την Αλίαρτο).Η διαδρομή είναι απερίγραπτη ομορφιάς,πολύ γνώριμη σε μένα,αλλα για τον μικρό μου,ήταν η πρώτη φορά που έκανε την διαδρομή αυτή και ξετρελαθηκε.Περπατώντας δίπλα στο ποταμάκι και ανεβαινωντας προς το βουνό,αναμεσα σε κάθε λογιών δέντρα και συναντώντας πολλά είδη ζώων, αλλα και ακούγοντας τα κελαιδισματα εκατοντάδων πουλιών,η γαλήνη που κυριεύει το μυαλό και το σωμα είναι τέτοια που δύσκολα βρίσκεις λόγια για να το περιγράψεις.Το χαμόγελο του παιδιού τα είπε Όλα,καθώς και τα μάτια του που έλαμπαν ολόκληρα από τις απίθανες εικόνες που αντικρυζε μέσα στο καταπράσινο τοπίο.Η χαρά του απερίγραπτη,όταν σηκώνοντας μια πέτρα και έπιασα ένα μικρό καβουρακι,του το έδωσα να το κρατήσει,δειχνοντας του και τον τρόπο να το κρατά χωρίς να τον δαγκώσει.Σε λίγη ώρα έπιανε μόνος του καβουρακι,που φυσικά τα ξαναεριχνε πίσω στο ποτάμι.Πιο πανω που περπατήσαμε τον πήγα σε κάτι τεράστιες βελανιδιές και έπαθε την πλάκα του απο τα πολύ μεγάλα βελανιδια και ακόμη περισσότερο οταν του είπα ότι μπορούμε να τα ψησουμε και να τα φάμε.Δεν με πίστεψε,αλλα όταν το βράδυ τα έβαλα στο τζακι και δοκίμασε οπως και όλη η οικογένεια τότε τρελάθηκε για ώρα καλά.Γυρίσαμε και οι δύο μας λιγο πριν νυχτώσει και νιώθαμε άλλοι άνθρωποι.Ο φίλος Βαγγέλης ο Σπανός Έχει απόλυτο δίκιο σε αυτο που λέει.Ελατε σε επαφή με την φύση(είτε βουνό ή θάλασσα)και αυτή θα σας αποζημιώσει με το παραπάνω.Υ.Γ:Τα "σημαδια"που είδα στο βουνό,"λενε"τα ίδια με αυτά του κάμπου.Επιφυλασσομαι....!!Κάπου εκεί κοντά, που ήμουν εχθές,έβοσκε τα πρόβατα του και ο Ησίοδος και τα πότιζε στο ίδιο ποτάμι που περπάτησα με τον μικρό μου γιο.Κατι παραπάνω γνώριζε εκείνος....Καλημέρα και καλό Σ/Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλημέρα κύριε Ζιακόπουλε, αντίστοιχο έθιμο με αυτό που περιγράφετε παρακολούθησα στην Θάσο ως «Αναβροχιάρης». Αναβιώνει κάθε χρόνο στις 31 Ιουλίου, από εκεί και οι φωτογραφίες από την προετοιμασία και την περιφορά του (τον τραβάει κάποιος με ένα σχοινί) στο χωριό σε δρόμους που ανάβουν κεριά στο οδόστρωμα και από τα μπαλκόνια τον μπουγελώνουν.
    Για τον φίλο από τα Χανιά, που πρέπει να είναι ηλικιακά νέος, να του γνωρίσω ότι στην στερεά Ελλάδα τις δεκαετίες των ΄70, ΄80 και ΄90 οι χειμώνες ήταν «κανονικοί» με κρύο και με χιόνια στα πεδινά, αν όχι κάθε χρόνο σίγουρα κάθε δεύτερο χρόνο.
    Ήταν και οι χρονιές που όλα πήγαιναν καλυτέρα για τις καλλιέργειες και την απόδοση κυρίως των ελιών. Τα τελευταία χρόνια θυμίζουμε καιρικά βόρεια Αφρική…
    Ουτοπία είναι κάτι το ιδανικό που δεν έχεις βιώσει και θέλεις να δεις, όχι να αναζητάς και να αναπολείς αυτά που έχεις βιώσει και που κάτι «ανώμαλο» στα έχει καταστήσει ιστορία….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ εύστοχο το σχόλιό σου Λευτέρη. Και ακουμπάει και το γενικότερο ζήτημα της "καιρικής μνήμης". Είναι αλήθεια οτι, προϊούσης της κλιματικής αλλαγής, οι νεότερες γενιές δεν θα έχουν πλέον αναμνήσεις κλιματικής κανονικότητας και θα εκλαμβάνουν, σε ολοένα μεγαλύτερο βαθμό, τον καιρό του πρόσφατου παρελθόντος και του παρόντος ως φυσιολογικό.

      Διαγραφή
    2. Να θυμίσω κάποια νούμερα που μας εχει δώσει ο κ. Ζιακοπουλος στο πρόσφατο παρελθόν.Φλώρινα ημέρες χιονιού 26, Κοζάνη 18 και Κόνιτσα 9 τα νούμερα αυτα πλεον δεν υπάρχουν αλλα παλαιότερα ηταν μια πραγματικότητα.

      Διαγραφή
  8. Σε ανοιχτό ηλεκτρονικό διαγωνισμό για την παροχή εξειδικευμένων Συμβουλευτικών Τεχνικών και Διοικητικών Υπηρεσιών με στόχο την αδειοδότηση δύο καταδυτικών πάρκων στην Περιφέρεια Ηπείρου και ειδικότερα στις θαλάσσιες περιοχές των Περιφερειακών Ενοτήτων Θεσπρωτίας-Πρέβεζας προχωρά η Περιφέρεια Ηπείρου. Η περιοχή διαθέτει φυσικές περιοχές, οι οποίες προσφέρουν τη δυνατότητα αξιοποίησής τους για τη..
    δημιουργία καταδυτικών πάρκων, χωρίς να αποκλείεται η ανάγκη εμπλουτισμού αυτών με σκοπό την ενίσχυση της ελκυστικότητας του φυσικού τοπίου (πόντιση τεχνητών υφάλων, ναυαγίων, κλπ.), ενώ η ευρύτερη περιοχή δύναται να διερευνηθεί για την ύπαρξη επιπλέον ναυαγίων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα Σύβοτα και η Πάργα λόγω της υφιστάμενης τουριστικής τους επισκεψιμότητας και της παρουσίας τουριστικών υποδομών συμβατών με την άσκηση της καταδυτικής δραστηριότητας (π.χ. ύπαρξη καταδυτικών κέντρων, ξενοδοχειακών καταλυμάτων).Θα ήθελα να ακούσω την αποψη ενός ειδικου στις καταδύσεις του Βαγγέλη Σπανού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή