Χριστοδουλε παρατηρω οτι και τεσσερις επιθετικοι προσδιορισμοι προς τα βουνα του Παλαμικου αποσπασματος ενυπαρχουν στη φωτογραφια.Πολυ καλο συνταίριασμα.Εύγε!.-----Π.Α.
Δεν πέτυχε...έτυχε φίλε Π.Α,σίγουρα στο μυαλό μου δεν είχα τους υπέροχους αυτούς στίχους του μεγάλου μας ποιητή,αλλά πολλά άλλα πράγματα τα οποία και με συνεπαιρνουν όταν βρίσκομαι σε κορυφές βουνών και ίσως αυτά είναι που οδήγησαν στο να βγει αυτή η ωραία φωτογραφία που όντως σε ταξιδεύει όπως εξάλλου και η φωτογραφία του Γιώργου πιο πάνω,αλλά και όλων όσων κατά διαστήματα στέλνουν φωτογραφίες από τα υπέροχα τοπία της χώρας μας. Εμένα αυτό που με στεναχωρησε σε ολα όσα συνάντησα,ήταν η μεγάλη ξερα που υπάρχει στα όμορφα αυτά μέρη και φαίνεται χαρακτηριστικά αρχικά τα φυτά και τα δέντρα και μου έκανε μάλιστα ιδιαίτερη εντύπωση,ότι από το Μουζακι έως την Οξυα (1600 μέτρα),όσα πλατάνια "εβλεπαν" προς τον νοτια,έχουν χάσει σχεδόν τα μισά τους φύλλα και ο δρόμος ήταν όπως τον συναντά κανείς τέλος φθινοπώρου. Ελπίζω πως θα αλλάξουν σύντομα όλα και θα κυλήσουν όπως πρέπει. Εγώ πάντως έκανα τα...μαγικά μου και ο καιρός...βοηθός. Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους σας.
μπορώ να μάθω από ποιο χωριό τραβήχτηκε η παραπάνω φωτογραφία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φωτογραφία τραβήχτηκε από το Πετριλο αν.Αργιθεας νόμος Καρδίτσας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κατεύθυνση είναι ΔΝΔ προς την Στεφανιαδα,δηλαδή προς Άρτα.
Χριστοδουλε παρατηρω οτι και τεσσερις επιθετικοι προσδιορισμοι προς τα βουνα του Παλαμικου αποσπασματος ενυπαρχουν στη φωτογραφια.Πολυ καλο συνταίριασμα.Εύγε!.-----Π.Α.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πέτυχε...έτυχε φίλε Π.Α,σίγουρα στο μυαλό μου δεν είχα τους υπέροχους αυτούς στίχους του μεγάλου μας ποιητή,αλλά πολλά άλλα πράγματα τα οποία και με συνεπαιρνουν όταν βρίσκομαι σε κορυφές βουνών και ίσως αυτά είναι που οδήγησαν στο να βγει αυτή η ωραία φωτογραφία που όντως σε ταξιδεύει όπως εξάλλου και η φωτογραφία του Γιώργου πιο πάνω,αλλά και όλων όσων κατά διαστήματα στέλνουν φωτογραφίες από τα υπέροχα τοπία της χώρας μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα αυτό που με στεναχωρησε σε ολα όσα συνάντησα,ήταν η μεγάλη ξερα που υπάρχει στα όμορφα αυτά μέρη και φαίνεται χαρακτηριστικά αρχικά τα φυτά και τα δέντρα και μου έκανε μάλιστα ιδιαίτερη εντύπωση,ότι από το Μουζακι έως την Οξυα (1600 μέτρα),όσα πλατάνια "εβλεπαν" προς τον νοτια,έχουν χάσει σχεδόν τα μισά τους φύλλα και ο δρόμος ήταν όπως τον συναντά κανείς τέλος φθινοπώρου.
Ελπίζω πως θα αλλάξουν σύντομα όλα και θα κυλήσουν όπως πρέπει.
Εγώ πάντως έκανα τα...μαγικά μου και ο καιρός...βοηθός.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους σας.