Το Βορειοδυτικό Πέρασμα

Πηγή:http://www.alamy.com

Πάντα με συγκινούσαν οι ιστορίες των εξερευνήσεων. Βέβαια, πολλοί από τους ανθρώπους που τις επιχείρησαν ήταν εκκεντρικοί, άπληστοι ή και αδίστακτοι, αλλά όλοι τους ήταν άνθρωποι της περιπέτειας με περίσσεια τόλμη και ασίγαστο πάθος να ανακαλύπτουν όχι μόνο καινούργιους κόσμους αλλά και τα δικά τους προσωπικά όρια. Προφανώς, υπήρξαν και εξερευνητές με ευγενικά κίνητρα, οι οποίοι έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους. Στην τελευταία κατηγορία ανήκουν σχεδόν όλοι εκείνοι που εξερεύνησαν τις παγωμένες γωνιές του πλανήτη μας, την Αρκτική και την Ανταρκτική, σε συνθήκες αφάνταστα δύσκολες και χωρίς να διαθέτουν τον εξοπλισμό που έχουμε σήμερα για τέτοιου είδους εξορμήσεις.

Ένας από τους μεγαλύτερους εξερευνητές του προηγούμενου αιώνα υπήρξε αναμφίβολα ο Νορβηγός Ρόαλντ Αμούνδσεν, του οποίου το αρχικό σχέδιο ήταν να φθάσει πρώτος στο Βόρειο Πόλο. Δυστυχώς γι αυτόν τη συγκεκριμένη δόξα έκλεψε το 1909 ο Αμερικανός Ρόμπερτ Πίρι, αν και υπάρχουν ορισμένοι που αμφισβητούν το επίτευγμά του. Ο  Αμούνδσεν δεν το έβαλε κάτω και έστρεψε την προσοχή του στην Ανταρκτική. Ήθελε, όσο τίποτε άλλο στον κόσμο, να φθάσει πρώτος στο Νότιο Πόλο. Στην προσπάθειά του αυτή ο Νορβηγός εξερευνητής δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο τις τρομερές φυσικές συνθήκες. Ήθελε να προλάβει τον ανταγωνιστή του, τον Βρετανό Ρόμπερτ Σκοτ, ο οποίος είχε ξεκινήσει λίγο νωρίτερα από αυτόν την αποστολή του. Τελικά, στις 14 Δεκεμβρίου 1911, ο Ρόαλντ Αμούνδσεν έφθασε πρώτος στο Νότιο Πόλο, τριάντα πέντε ημέρες νωρίτερα από τον Ρόμπερτ Σκοτ.

Πριν από την κατάκτηση του Νότιου Πόλου, ο Ρόαλντ Αμούνδσεν είχε άλλη μία μεγάλη επιτυχία. Είχε καταφέρει να διασχίσει πρώτος το θρυλικό Βορειοδυτικό Πέρασμα (Northwest Passage) που ενώνει τον Ατλαντικό με τον Ειρηνικό Ωκεανό μέσω του Καναδικού Αρκτικού Αρχιπελάγους. Για τη διάσχιση του Βορειοδυτικού Περάσματος ο Ρόαλντ Αμούνδσεν ξεκίνησε στις 16 Ιουνίου 1903 από το Όσλο, επικεφαλής εφτά Νορβηγών, με ένα μικρό αλιευτικό πλοίο, το Γιόα. Έπειτα από δύο και πλέον χρόνια, στις 27 Αυγούστου 1905, το πλήρωμα του Γιόα είδε ένα φαλαινοθηρικό το οποίο είχε έρθει στον Αρκτικό Ωκεανό μέσω του Βερίγγειου Πορθμού. Για τη συνάντηση γράφει ο Αμούνδσεν στο ημερολόγιό του: «Εκείνη τη στιγμή το παιδικό μου όνειρο γινόταν πραγματικότητα. Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα». Το επίπονο ταξίδι του Ρόαλντ Αμούνδσεν και των συντρόφων του ολοκληρώθηκε το 1906, όταν έφθασαν στη Nome της Αλάσκα.

Πηγή:https://www.grida.no

Το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτική ανοίγει νέα δρομολόγια για τα πλοία που θέλουν να τη διαπλεύσουν, συντομεύοντας κατά πολύ το χρόνο που κάνουν σήμερα για να φθάσουν από κάποιο λιμάνι του Β. Ατλαντικού σε κάποιο λιμάνι του Β. Ειρηνικού μέσω των διωρύγων του Παναμά ή του Σουέζ. Εκτός από το Βορειοδυτικό Πέρασμα, υπάρχει και το Βορειοανατολικό Πέρασμα, που είναι γνωστότερο ως Βόρεια Θαλάσσια Διαδρομή (Northern Sea Route). Η Βόρεια Θαλάσσια Διαδρομή, κατά μήκος των ακτών της Σιβηρίας, συντομεύει ακόμα περισσότερο το ταξίδι από το Β. Ατλαντικό προς το Β. Ειρηνικό Ωκεανό. Για παράδειγμα, το ταξίδι από το Ρόττερνταμ της Ολλανδίας ως τη Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας συντομεύεται κατά 30%. Είναι προφανές ότι για την ασφαλή χρήση αυτών των νέων θαλάσσιων οδών θα χρειαστεί να περάσουν αρκετά χρόνια, ακόμα και αν αυτό γίνεται μόνο τη θερινή περίοδο. Το βέβαιο πάντως είναι ότι κάποια στιγμή θα γίνει, γιατί πέρα από τη μείωση του κόστους των δρομολογίων των πλοίων που διαπλέουν σήμερα τους ωκεανούς, υπάρχει και η πρεμούρα της εκμετάλλευσης των μεγάλων αποθεμάτων ορυκτών καυσίμων της Αρκτικής. Τα οικόπεδα είναι ήδη μοιρασμένα και τα γεωτρύπανα περιμένουν το λιώσιμο των πάγων. Ποιος νοιάζεται για τις πολικές αρκούδες ή το βρόμισμα ενός παρθένου ωκεανού;