.jpg) |
| Εικονοστάσι στο Άνω Βόιο να φυλάει τον ξενιτεμένο. Η φωτογραφία είναι του Σπύρου Μπούσιου και στάλθηκε από τον Νίκο Κλιάκα. |
Η ξενιτιά της προηγούμενης παραγράφου ήταν η εποχική ξενιτιά, αλλά υπήρχε
και η άλλη η βαρύτερη ξενιτιά (την ξενιτειά, την αρφανιά, την πίκρα, την αγάπη, / τα τέσσαρα τα
ζύγιασαν, βαρύτερα είν’ τα ξένα), της οποίας το δρόμο έπαιρναν κάτοικοι όχι μόνο της Ηπείρου, αλλά και άλλων
περιοχών της χώρας μας. Ήταν ένας
ζωντανός θάνατος αγαπημένων προσώπων που δεν ήξερες αν ποτέ τους ξαναδείς.2
Στις μέρες μας, τα αίτια της ξενιτιάς έχουν αλλάξει, αλλά και τότε και
τώρα κοινή είναι η αδυναμία της πατρίδας μας. Τότε δεν μπορούσε να θρέψει τα
παιδιά της και τώρα δεν τους δίνει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους!
Όσο για τον καιρό του επόμενου δεκαημέρου, η εικόνα δεν είναι ακόμη
ξεκάθαρη. Οι διαφορές των καιρικών συνθηκών από μέρα σε μέρα και από περιοχή σε
περιοχή θα είναι μεγάλες, αλλά υπάρχει η γενικότερη πορεία της θερμοκρασίας και
η αστάθεια που δεν θα είναι μόνο θερμική που μας κάνουν να πούμε πως φέτος ο
κούκος μάλλον θα αργήσει να λαλήσει!
1 Το μαστορόπουλο, του Γ. Κοτζιούλα
Τον πήραν τον Κολιό
τον πήραν οι μαστόροι
παιδί από το σκολειό
να μάθει πηλοφόρι.
Καρδιά πονετική
τον ξέβγαλε με κλάμα:
«Τετράδη Κυριακή,
θα καρτερώ για γράμμα».
Δε σώνει άλλο να ιδεί,
παιδεύεται το μάτι:
κρατούσε ένα ραβδί,
το στρώμα του στην πλάτη.
Μας έφυγε ο Κολιός
κι είχε μια
τέτοια λύπη!
θα ’ναι όλοι δω τ' Άη-Λιος
και μόνο αυτός θα λείπει.
2https://www.youtube.com/watch?v=EQ8az6C3_IE&ab_channel=alexandrispindos
Με τη θερμοκρασία να υποχωρεί κάτω από τους 10 βαθμούς τη νύχτα της 7ης Απριλίου και ασθενείς χιονοπτώσεις να σημειώνονται στα περίχωρα της Ρώμης, οι γιατροί έκριναν ότι ο Πάπας Φραγκίσκος που νοσηλεύτηκε για τέσσερις μέρες με βρογχίτιδα, δεν θα έπρεπε να παρευρεθεί στην πομπή του σταυρού στο Κολοσσαίο, την οποία ακολούθησαν 20 χιλιάδες πιστοί, ανάμεσα τους και δύο παιδιά από την Ουκρανία και τη Ρωσία που προσευχήθηκαν για την ειρήνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.straitstimes.com/world/europe/after-bronchitis-cold-weather-forces-pope-to-skip-good-friday-service
---Η φωτογραφία αυτή με αγγίζει ιδιαίτερα......
ΑπάντησηΔιαγραφή----Εικονισματάκι ;
---- " Μάνα μου Ελλάς ".
-----Μπουλούκια στο θέατρο,μπουλούκια και στη μαστορική της πέτρας.
-----Το ποίημα,γεμάτο δυνατές εικόνες,σπαράζει καρδιές.
-----Ως προς τα καιρικά,Δάσκαλος και Φώτης στο ίδιο μήκος κύματος.
Υ.γ. Κι ας μου πει κάποιος, "ποιητής" ή μη,ότι η ανάρτηση αυτή στερείται ουσίας!!.--========Π.Α.
Ο αποστείλας τη φωτογραφία έγραψε για ξωκλήσι και αλλού χαρακτηρίζεται ως εκκλησάκι. Στα μέρη μου το λέμε εικόνισμα ή εικονισματάκι.
ΔιαγραφήΌπως έλεγες και εσύ κάποτε δάσκαλε.. Του Άη Γιώργη κρεβάτι έξω... Του Άη Δημήτρη, κρεβάτι μέσα!!
ΔιαγραφήΚι εμείς, εικονοστάσι
ΔιαγραφήΕδώ το λέμε εικονοστάσι.---===== Π.Α.
ΔιαγραφήΈχετε δίκιο, φίλοι μου. Σωστό είναι το εικονοστάσι. Το εικόνισμα είναι η θρησκευτκή εικόνα, δηλαδή το περιεχόμενο του εικονοστασίου.
ΔιαγραφήΚαλημέρα κύριε Ζιακόπουλε, ίσως αποτελεί ηπειρώτικο "παράδοξο", αλλά και εμείς στην Καστάνιανη Πωγωνίου "κόνισμα" και "κόντισμα" λέμε κάθε παρόμοιο μικρό "θρησκευτικό" κτίσμα. Το επιβεβαιώνει και ο Κ.Δ. Παπανικολάου στο βιβλίο του "Η ΛΑΚΚΑ ΠΩΓΩΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΨΗΛΟΚΑΣΤΡΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ" και το ετυμολογεί από τη λέξη εικόνα<εικών. Γενικότερα, εικόνισμα είναι η φορητή αγιογραφία και εικονοστάσι το μικρό κτίσμα με εικόνες και καντήλι σε εξωτερικό χώρο(Λεξικό Ακαδημίας). Μ.Σ.
ΔιαγραφήΣτην Κόνιτσα και τα χωριά της, Μιχάλη, αποκαλούμε εικόνισμα ακόμα και το εικονοστάσι με τις εικόνες και το καντήλι που βρίσκεται στο εσωτερικό του σπιτιού.
ΔιαγραφήΚατά τα άλλα, συνέχισε τα ενδιαφέροντα δημόσια άρθρα σου, φίλε μου. Τα έχει ανάγκη η κοινωνία μας.
Ένας σχεδόν πανομοιότυπος εποχικός ξενιτεμός λόγω επαγγέλματος αποτυπώνεται πολύ γλαφυρά και στο διήγημα του Παπαδιαμάντη "Τ' αγνάντεμα", όπου οι γυναίκες της Σκιάθου αποχαιρετούν στις αρχές της Άνοιξης τους άντρες (συζύγους, αδερφούς, γιους κλπ) οι οποίοι κάθε χρόνο τέτοια εποχή φεύγουν για μακρινά θαλασσινά ταξίδια. Οι γυναίκες αγναντεύουν τα καράβια να αναχωρούν (εξ ου και ο τίτλος του διηγήματος), ελπίζοντας ότι θα τους ξαναδούν σύντομα να επιστρέφουν και να τους φέρνουν μάλιστα πολλά δώρα από τα πλούσια λιμάνια που θα έχουν επισκεφτεί. Μόνο που σε εκείνη την περίπτωση οι πιθανότητες να μην γυρίσει κάποιος ήταν πολύ περισσότερες σε σχέση με τους πετράδες της Ηπείρου (παρότι φυσικά θα είχαν και αυτοί τις ατυχίες τους, με διάφορα εργατικά ατυχήματα). Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το διήγημα του Παπαδιαμάντη διανθίζεται και κλείνει με την ιστορία της Φλανδρώς, της γυναίκας ενός ναυτικού η οποία μάταια περίμενε τον σύζυγό της να επιστρέψει καθώς αυτός είχε πνιγεί, και τελικά στέγνωσε από το πολύ κλάμα και πέτρωσε ("αιτιολογική" ιστορία, ώστε να ερμηνευθεί το ανθρωπόμορφο σχήμα ενός βράχου εκεί στη Σκιάθο ο οποίος μοιάζει με μια γυναίκα η οποία αγναντεύει το πέλαγος, αλλά και σαφής απήχηση της ιστορίας της Νιόβης από τη ραψωδία Ω της Ιλιάδας).
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2218/Keimena-Neoellinikis-Logotechnias_G-Gymnasiou_html-empl/index07_02.html
Παναγιώτης - Φιλόλογος
Χανιά
Αυτό συνέβαινε και με τους κτηνοτρόφους στην περιοχή μου ,Σαρακατσάνοι επί των πληστων του Αγίου Γεωργίου άφηναν τα χειμαδιά και ανέβαιναν στην Όθρυ,ώπου με όλη την οικογένεια έστειναν το παραδοσιακο σαρακατσάνικο κονάκι (Καλύβα) και αντιστρόφως του Αγίου Δημητρίου κατέβαιναν στα χειμαδιά ,τώρα στις μέρες μας αλλαξαν τα πράγματα και πλέον τα ζώα τρέφονται σε συνχρονες κτηνοτροφικές μονάδες,όσο για τον καιρό τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια μετατόπιση φθινόπωρο, χειμώνα προς την άνοιξη , καλοκαίρι οπότε θα συμφωνήσω με το δάσκαλο ο κούκος με την τρίγωνα αργεί να λαλήσει, Χρήστος
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ κύριε Ζιακόπουλε για την φιλοξενία....το μόνο που έχω να πώ....είναι ότι για την ξενιτιά στον τόπο μας αλλά και σε όλη την Ελλάδα..(ξενάκι στο Αιγαίο)....γράφτηκαν δυστηχώς πολύ λίγα.υπάρχουν μια σειρά λεπτομέρειες..που σοκάρουν...,δυστηχώς ο ξενιτεμένος...δεν είχε χρόνο αλλά...ουτε μπορούσε να σταθεί να γράψει την ιστορία του..ξεχωρίζω..
ΑπάντησηΔιαγραφήα)Τους θανάτους των παιδιών από κοινές αρώστιες..καθώς μετά την δουλειά ήταν υποχρεωμένοι να κοιμούνται σε πρόχειρα καταλύματα...για μήνες..,πολλές φορές..το χωριό περίμενε την σωρό..ενός νέου παιδιού...που είχε πεθάνει από πνευμονία...
β)Το κορίτσι (νύφη)που παντρεύονταν μικρό έκανε παιδιά...και ηταν υποχρεωμένη να μενει με τα πεθερικά..για 8 μηνες τουλάχιστον όσο ελειπε ο μάστορας...ακόμη χειρότερη μοίρα για την γυναίκα για όσους εφευγαν στο εξωτερικό....
Η ξενιτιά στα μέρη μας...τραγουθήθηκε..και χορεύτηκε με σεβντά....το ξωκλιση που σας έστειλα...πολλές φορές...έχει και ενα πέτρινο λαξεμένο.. λιοντάρι...να φυλάει ...τον ξενιτεμένο..ευχαριστώ και πάλι.."θωμάς"
https://youtu.be/8NyhwD05tBM
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα από τον όμορφο Μεσσηνιακο κόλπο και την πόλη της Καλαμάτας.
Καλησπέρα από την ηλιόλουστη και ανοιξιάτικη σήμερα Στοκχόλμη 11-12cμέγιστη .Μάκης Στοκχόλμη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα από την ιδιαίτερη μέρα γιά την πατρίδα μού την Αιτωλοακαρνία σήμερα τού Λαζάρου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘωμά, ασύλληπτης ομορφιάς φωτογραφία δεν έχω λόγια να την περιγράψω.
Αυτή είναι η παρθένα Ελλάδα μας.
Στα καιρικά,καιρός ψυχρής λίμνης από αύριο με διάσπαρτες μπόρες και καταιγίδες.
Όπως είναι λογικό, όσο πιό μακριά από τη θάλασσα τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα να βραχείτε.
Παρόλα αυτά κυρίως στο εσωτερικό της Κρήτης αλλά και τα υπόλοιπα νησιώτικα τμήματα κάποιες μπόρες θα υπάρξουν,σε διαφορετική όπως συμβαίνει συνήθως αυτή την εποχή χρονική στιγμή.
Συνεχίζει και παραμένει μεγάλο ερωτηματικό ο καιρός τού Πάσχα, αλλά τα στοιχεία αρχίζουν να παγιώνουν έναν άστατο έως πολύ άστατο σκηνικό με φαβορί αρχικά την κέντρο ΒΔυτική Ελλάδα.
Παρόλα αυτά εκτιμώ ότι πριν την Μ. Τετάρτη δεν θα υπάρξει σαφής εικόνα.
Κλείνω με κάποια κείμενα από την μεγάλη Έξοδο τού Μεσολογγίου.
"Από τα μέσα Φεβρουαρίου τού 1826 και μετά η κατάσταση στο Μεσσολόγγι είχε γίνει τραγική.
Δεν αρκούσαν πλέον να τους ενθαρρύνουν οι ηρωισμοί.
Δεν είχαν πιά κανένα μέσο να συντηρηθούν.
Ο κλοιός γύρω από την πόλη είχε γίνει πλέον ασφυκτικός, ενώ οι βομβαρδισμοί ήταν αδιάκοποι και ανηλεείς.
Τα τρόφιμα είχαν εκλείψει και οι ασθένειες μαστίζαν τούς κατοίκους.
Από τις 10 Μαρτίου είχε σταματήσει η διανομή άρτου στη φρουρά και προκειμένου να εξασφαλιστεί το συσσίτιο,σφάζονταν καθημερινά οι γάτες, οι σκύλοι, τα γαϊδούρια, τα μουλάρια και τα άλογα. Στην πόλη ούτε χόρτα δεν υπήρχαν καθώς οι αγροί βρισκόταν έξω από το τείχος.
Η απελπισία τούς από την πείνα τούς ανάγκασε να κυνηγούν ακόμη και καβούρια από τη λιμνοθάλασσα.
Αφού καταναλώθηκαν όλα τα ζώα, οι κάτοικοι προσπάθησαν να κορέσουν την πείνα τούς με ποντίκια, ενώ αναφέρθηκαν και περιστατικά νεκροφαγίας.
Κάτω από αυτές τις φρικτές συνθήκες και μετά από μία αποτυχημένη προσπάθεια τού Ανδρέα Μιαούλη να ανεφοδιάσει την πόλη μέσω της θάλασσας, οι αρχηγοί των πολιορκημένων αποφάσισαν να επιχειρήσουν την Έξοδο.
Στις 10 Απριλίου του 1826, νωρίς το βράδυ οι πολιορκημένοι έκαναν την ηρωική έξοδο από τα τείχη της πόλης!
Αυτό τους το εγχείρημα διακρινόταν από μέγιστο βαθμό επικινδυνότητας,λόγω τού μεγάλου πλήθους των αμάχων πού θα βάδιζαν δύσκολα και οι ένοπλοι θα ήταν δύσκολο να τούς προστατεύσουν.
Ωστόσο, ήταν προτιμότερο από τον αργό θάνατο εξαιτίας τού λιμού και της ασιτίας.
Ποιός θα ξεχάσει άραγε τη θυσία τού Χρήστου Καψάλη, όταν παραμονή της Εξόδου και βλέποντας ότι λόγω ηλικίας και κακουχιών δεν μπορούσε να συμμετάσχει, συγκέντρωσε γυναικόπαιδα ασθενείς, εξαντλημένους από την πείνα και τις αρρώστιες, και όσους ανάπηρους δεν μπορούσαν να πάρουν μέρος στην Έξοδο(περί τα 400 άτομα).
Όλοι μαζί λοιπόν κατευθύνθηκαν σε μία μεγάλη αποθήκη με πυρομαχικά κάτω από τον προμαχώνα του Μπότσαρη, η οποία ήταν γεμάτη εκρηκτικές ύλες.
Τη νύχτα της Εξόδου έψελναν νεκρώσιμες ακολουθίες. Ο Καψάλης κρατούσε συνεχώς ένα αναμμένο δαυλί στο χέρι του.
Το πρωί όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην πόλη ο Καψάλης ανατίναξε την αποθήκη, παίρνοντας μαζί στον θάνατο και μεγάλο πλήθος εχθρών."
Μεγαλείο ψυχής και ανατριχίλα!
Χρόνια πολλά Μεσσολόγγι
Χρόνια πολλά Αιτωλοακαρνία
Χρόνια πολλά Ελλάδα μας!
Και λέει ο Μέττερνιχ στο Σουλτάνο:
ΔιαγραφήΣε υποστήριξα πολύ και το ξέρεις. Τώρα όμως, υπάρχει το Μεσολόγγι.
Αιώνια η μνήμη τους
Οι πνευματικοί ηγέτες των Ευρωπαϊκών χωρών και των ΗΠΑ είχαν αισθανθεί από νωρίς την ηθική υποχρέωση συμπαράστασης στον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία των απόγονων εκείνων που είχαν ανοίξει καινούργιους δρόμους στη φιλοσοφία και τις επιστήμες. Ακολούθησαν οι λαοί των παραπάνω χωρών όχι μόνο λόγω του ομόθρησκου, αλλά κυρίως λόγω της υπέρβασης κάθε ορίου κτηνωδίας από του δυνάστες. Τελευταίες ήρθαν οι πολιτικές ηγεσίες τους περισσότερο λόγω της πίεσης της κοινής γνώμης των χωρών τους και λιγότερο λόγω των αισθημάτων τους. Σε κάθε περίπτωση, η θυσία του Μεσολογγίου ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
ΔιαγραφήΑναφορικά με τα αισθήματα των λαών της Ευρώπης απέναντι στους επαναστατημένους Έλληνες, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η παρακάτω ιστορία (δεν θυμάμαι αν την έχω αναρτήσει και παλιότερα) που Γάλλοι εστράφησαν εναντίων Γάλλων και υπέρ των Ελλήνων.
Το σούρουπο της 29ης Ιουλίου του 1825 ο Κανάρης με το πυρπολικό του τρύπωσε στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας, με σκοπό να κάψει τη ναυαρχίδα του αιγυπτιακού στόλου που βρισκόταν εκεί. Στην τελευταία φάση της επιχείρησης, πριν ακόμα αντιληφθούν το παραμικρό οι Αιγύπτιοι, οι ναύτες του γαλλικού πολεμικού Abeille, που ήταν αγκυροβολημένο στο λιμάνι, είδαν τους άνδρες του Κανάρη να κατεβαίνουν με σπουδή από το πυρπολικό και να μπαίνουν στη βάρκα που έσερνε πίσω του. Υποπτευόμενοι ότι κάτι περίεργο συμβαίνει ενέτειναν την προσοχή τους και δεν άργησαν να καταλάβουν περί τίνος επρόκειτο. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του πλοιάρχου του Abeille Αργκούς, το γαλλικό πλοίο απείχε από το πυρπολικό περίπου 350 οργιές, όταν οι Γάλλοι πείστηκαν ότι το εγκαταλελειμμένο πλοίο ήταν πυρπολικό. Η έκρηξη που ακολούθησε επιβεβαίωσε τις υποψίες τους και ευθύς αμέσως, φοβούμενοι για τυχόν άλλα πυρπολικά, έριξαν τέσσερις βολές εναντίον των Ελλήνων. Ο Αργκούς επισήμανε ότι η πυρπόληση μιας αιγυπτιακής φρεγάτας μέσα στο λιμάνι θα έθετε σε κίνδυνο όλα τα ελλιμενισμένα πλοία και συμπλήρωσε: «Η καταστροφή θα ήτο τρομερά, πλήρης δε η νίκη των Ελλήνων· αλλά το Abeille παρημπόδισέ πως αυτούς» (Ζουριέν ντε λα Γκραβιέρ, Ιστορία του υπέρ Ανεξαρτησίας των Ελλήνων Αγώνος κυρίως του Ναυτικού, 1894). Όταν η παράτολμη ενέργεια του Κανάρη έγινε γνωστή στην Ευρώπη, η κοινή γνώμη της Γαλλίας εξοργίστηκε με τη συμπεριφορά των ανδρών του γαλλικού πολεμικού πλοίου και στο Παρίσι έγιναν ακόμα και διαδηλώσεις!
Ζωντανή εγκυκλοπαίδεια, όπως πάντα, ο κ. Ζιακόπουλος. Να προσθέσω ότι φιλέλληνες είναι και στη Νότια Αμερική και μάλιστα η Αϊτή ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος, μετά την επανάσταση του 1821. Επίσης, η σημαία της Ουρουγουάης μοιάζει πολύ με τη δική μας, έχοντας γαλάζιες και άσπρες ρίγες, αλλά ήλιο στη θέση που εμείς έχουμε τον σταυρό, όπως και ότι πολλοί Βραζιλιάνοι δίνουν στα παιδιά τους αρχαία ελληνικά ονόματα.
ΔιαγραφήΌντως εγκυκλοπαίδεια ιστορικών γνώσεων ο δάσκαλος.
ΔιαγραφήΝα προσθέσω στα τού φιλελληνισμού και τον Ελβετό Ιωάννη Μάγερ,ο οποίος βοήθησε πολύ το φιλελληνικό κίνημα, αγάπησε την πατρίδα, παντρεύτηκε Ελληνίδα και έγινε πατέρας δύο παιδιών,συνταγματάρχης στο βαθμό, πολέμησε στην ναυμαχία τού Κορινθιακού το 1822 και μετά έζησε στο Μεσολόγγι μέχρι την ηρωική Έξοδο όπου σκοτώθηκε και αυτός και η οικογένεια τού.
Ένας Ελβετός πού έγινε Έλληνας περισσότερο και από άλλους πού γεννήθηκαν εδώ.
Τέλος μην ξεχνάμε ότι η ηρωική Εξοδος,έδωσε το έναυσμα να λήξει ο τότε εμφύλιος πόλεμος μεταξύ μας και να συσπειρωθούν οι μεγάλες δυνάμεις.
Έχω διαβάσει τόσα πολλά για το Μεσολόγγι,τόσες ιστορίες για τους επώνυμους και ανώνυμους ήρωες,για τις ηρωικές γυναίκες αλλά και για απίστευτα πράγματα που έκαναν μικρά αγόρια και κορίτσια, που νιώθω δέος απέναντί τους και το μόνο που κάνω όταν βρίσκομαι στην Ιερή αυτή πόλη είναι να στέκομαι σιωπηλός και δακρυσμένος μπροστά στο μνημείο των πεσόντων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνάβω πάντα ένα κεράκι και προσεύχομαι για ολους αυτούς που μας έκαναν υπερήφανους με την αυτοθυσία τους.
Αιωνία η μνήμη τους.