Η καταιγίδα που έσωσε την Ουάσινγκτον

Η πυρπόληση της Ουάσινγκτον την 24^η Αυγούστου 1814

Πηγή: http://en.wikipedia.org/

Τον Αύγουστο του 1814 βρετανική δύναμη 4.500 ή και περισσότερων στρατιωτών επιτέθηκε κατά της Ουάσινγκτον. Οι Βρετανοί ήθελαν να εκδικηθούν το κάψιμο της πρωτεύουσάς τους στον Καναδά που είχε προηγηθεί και για το οποίο υπεύθυνοι ήταν οι Αμερικανοί. Για την υπεράσπιση της πρωτεύουσάς τους οι Αμερικανοί συγκέντρωσαν βιαστικά ένα στρατό 7.000 εθελοντών, οι οποίοι συγκρούστηκαν με τους Βρετανούς το μεσημέρι της 24^ης Αυγούστου 1814 κοντά στον ποταμό Potomac σε δύσκολες καιρικές συνθήκες (θερμοκρασία 38^οC και αυξημένη σχετική υγρασία). Οι Βρετανοί νίκησαν τους λιγότερο πειθαρχημένους Αμερικανούς και βάδισαν γρήγορα κατά της Ουάσινγκτον, την οποία είχαν εγκαταλείψει οι αξιωματούχοι και πολλοί κάτοικοί της. Ο Βρετανός ναύαρχος δείπνησε στο Λευκό Οίκο και στη συνέχεια έδωσε την εντολή να καεί η πόλη. Σε λίγες ώρες, ο Λευκός Οίκος, το Καπιτώλιο και πολλά άλλα δημόσια κτίρια είχαν γίνει παρανάλωμα του πυρός.

Την επομένη, 25^η  Αυγούστου 1814, οι Βρετανοί στρατιώτες συνέχισαν την πυρπόληση της αμερικανικής πρωτεύουσας, ώσπου ξέσπασε τρομερή καταιγίδα που συνοδευόταν από ανεμοστρόβιλο (tornado). Ο ανεμοστρόβιλος χτύπησε κυρίως το κέντρο της πόλης που βρισκόταν υπό βρετανική κατοχή. Οι ζημιές σε κατασκευές και κτίρια ήταν πολύ μεγάλες και τα συντρίμμια σκότωσαν αρκετούς Βρετανούς στρατιώτες. Κάποια στιγμή οι άνεμοι κόπασαν, αλλά οι δυνατές βροχές συνεχίστηκαν για δύο ώρες με αποτέλεσμα το σβήσιμο της φωτιάς.

Μετά την καταιγίδα, ο βρετανικός στρατός σοκαρισμένος συγκεντρώθηκε στο Καπιτώλιο και αποφάσισε να εγκαταλείψει την πόλη το ίδιο βράδυ. Την ώρα που οι Βρετανοί ετοιμάζονταν για την αναχώρηση, η καταιγίδα αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης μεταξύ του Βρετανού ναυάρχου και μιας κυρίας της Ουάσινγκτον. Τη συνομιλία άρχισε ο ναύαρχος που απευθυνόμενος στην κυρία είπε: «Μεγάλος Θεός, κυρία μου! Είναι αυτό το είδος της καταιγίδας με την οποία είστε εξοικειωμένοι στην κολασμένη αυτή χώρα;» Η κυρία απάντησε: « Όχι, κύριε, αυτή είναι μια ειδική παρέμβαση της Πρόνοιας για να οδηγήσει τους εχθρούς μας έξω από την πόλη μας.» Και ο Ναύαρχος έκλεισε την κουβέντα, λέγοντας: « Όχι και τόσο, κυρία μου. Είναι μάλλον μια βοήθεια στους εχθρούς σας για την καταστροφή της πόλης σας» (Kevin Ambrose, The thunderstorm that saved Washington | July 15, 2010; 10:30 AM ET The Washington Post).