Ο Φρανσίσκο Πιζάρο και το Ελ Νίνιο (Μέρος 3ο, τελευταίο)

Ο Πιζάρο αιχμαλωτίζει τον αυτοκράτορα των Ίνκας Αταχουάλπα.  

Τζων Έβερετ Μιλαί (1846), Victoria and Albert Museum, London

Πηγή: http://conviteahistoria.webnode.com.br/

Η πορεία του Πιζάρο από την Πιούρα στην Καχαμάρκα, τη βόρεια κατοικία του αυτοκράτορα των Ίνκας Αταχουάλπα, έγινε κάτω από ασυνήθιστα υγρές συνθήκες. Οι χρονικογράφοι αναφέρουν ότι η αποστολή αναχώρησε από την Πιούρα στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1532 και ότι οι ποταμοί που συνάντησαν οι Ισπανοί σε μια διαδρομή περίπου 250 μιλίων ήταν τόσο φουσκωμένοι που οι κονκισταδόρες έπρεπε να τους διασχίσουν είτε κολυμπώντας είτε χρησιμοποιώντας σχεδίες. Σύμφωνα με τις διασωθείσες πληροφορίες, πολλοί από τους άνδρες του Πιζάρο και των άλλων αρχηγών που εν τω μεταξύ είχαν σπεύσει να πάρουν μέρος στην επιχείρηση πνίγηκαν. Επισημαίνεται στο σημείο αυτό ότι τις κανονικές χρονιές τα ποτάμια του βόρειου Περού έχουν πολλά νερά από τον Δεκέμβριο ως τον Απρίλιο. 

Στη συγκεκριμένη περίπτωση πλησίαζε η εποχή που κορυφώνεται η ξηρασία (Οκτώβριος-Νοέμβριος) και αν το έτος 1532 ήταν κανονικό, τα νερά των ποταμών έπρεπε να βρίσκονταν στο χαμηλότερο επίπεδό τους. Αν αποδεχθούμε την αλήθεια των ιστορικών πηγών, το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουμε είναι ότι το έτος 1532 ήταν ένα εξαιρετικά υγρό έτος, προφανώς λόγω του Ελ Νίνιο.

Το Ελ Νίνιο του 1531-32 μάλλον θα πρέπει να ήταν ισχυρό, καθώς μελέτες έδειξαν ότι τη διετία 1531-1532 παρατηρήθηκαν κλιματικές ανωμαλίες σε πολλά μέρη του πλανήτη. Οι ειδικοί θεωρούν αυτές τις ανωμαλίες ως αντανακλάσεις των  ανώμαλων συνθηκών του ανατολικού τροπικού Ειρηνικού (κλιματικές τηλεσυνδέσεις). Στον εικοστό αιώνα, ασυνήθιστες καιρικές συνθήκες, παρόμοιες με εκείνες που αντιμετώπισε η αποστολή του Πιζάρο, παρατηρήθηκαν στον απόηχο των El Nino των ετών 1972-1973, 1982-1983 και 1992-94. Με αυτά τα δεδομένα, είναι δύσκολο να αρνηθεί κάποιος την υπόθεση ότι το Ελ Νίνιο βοήθησε τον Φρανσίσκο Πιζάρο να φθάσει με έναν μάλλον εύκολο τρόπο στην καρδιά της αυτοκρατορίας των Ίνκας.

Για την ιστορία να πούμε ότι στα μέσα Νοεμβρίου του 1532 ο Πιζάρο έφθασε στην περιοχή της Καχαμάρκα, όπου βρισκόταν ο Αταχουάλπα. Ο Ισπανός είχε μαζί του 110 άνδρες, 67 ιππείς, 3 αρκεβούζια (τύπος πυροβόλου όπλου που εμφανίστηκε στις αρχές του 15^ου αιώνα)  και 2 ελαφριά κανόνια που είχαν κατασκευασθεί στα τέλη του 15^ου αιώνα. Στις 16 Νοεμβρίου του 1532 ο Φρανσίσκο Πιζάρο επιτέθηκε ξαφνικά εναντίον του αυτοκράτορα των Ίνκας που πήγε για διαπραγματεύσεις με συνοδεία 4.000 ή 7.000 ανδρών. Οι Ίνκας, αιφνιδιασμένοι και έντρομοι από τα πυρά και τα άλογά των Ισπανών που έβλεπαν για πρώτη φορά, διαλύθηκαν και ο Αταχουάλπα πιάστηκε αιχμάλωτος.

Ο Φραντσίσκο Πιζάρο, ξεπερνώντας τις δυσκολίες που προκάλεσαν οι βροχές και τα φουσκωμένα ποτάμια, κατάφερε να φθάσει στην Καχαμάρκα κι εκεί να δώσει με επιτυχία την πιο καθοριστική μάχη στην ιστορία της Νότιας Αμερικής. Το Ελ Νίνιο του 1531-32, παρά τα όποια προβλήματα, βοήθησε τον Φρανσίσκο Πιζάρο στην κατάκτηση της χώρας των Ίνκας. Αν αντί αυτού ο Ισπανός κατακτητής αντιμετώπιζε τις συνηθισμένες ερημικές συνθήκες, ο ρους της Ιστορίας θα ήταν διαφορετικός. 

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Quinn, W. H., et al, 1987:  El Niño occurrences over the past four and a half centuries. Journal of Geophysical Research, 92. No C13: 14,449-14,461. 

Diaz, Henry F., Vera Markgraf, Η.Φ. : 1992:  El Niño: Historical and Paleoclimatic Aspects of the Southern Oscillation. Cambridge University Press.

Glantz, Michael Η., 1996: Currents of change, El Nino’s  impact on climate and society. Cambridge University Press UK, 1996).

.

Caviedes, Cesar N., 2001: El Nino in history: storming through the ages. University Press of Florida.

http://en.wikipedia.org/wiki/Francisco_Pizarro