Παλαιές (καιρο)ιστορίες της Πάτρας

Το κάστρο της Πάτρας χτίστηκε τον 6^ο μ. Χ. αιώνα πάνω στα ερείπια της αρχαίας Ακρόπολης. Στους αιώνες που ακολούθησαν παρέμεινε σε αδιάκοπη χρήση για την άμυνα της πόλης και λειτούργησε ως διοικητικό και στρατιωτικό κέντρο διαδοχικά για τους Βυζαντινούς, τους Φράγκους και τους Τούρκους. Στα χέρια των Ελλήνων πέρασε το 1828 μετά την απελευθέρωσή του από το Γάλλο στρατηγό Μαιζών. Λίγα χρόνια πριν την επανάσταση του 1821, τον Μάιο του  1811, κατά τη διάρκεια καταιγίδας ένας κεραυνός έπεσε στην πυριτιδαποθήκη του κάστρου και από την έκρηξη που ακολούθησε κατέρρευσαν πολλά σπίτια και έχασαν τη ζωή τους εκατοντάδες άνθρωποι. Ανώνυμος χρονικογράφος της εποχής εκείνης έγραψε: «Στις 24  Μαΐου 1811 ημέρα Τετάρτη δύο ώρες πριν ξημερώσει έπεσε αστραπή εκ Θεού εις το Κάστρο της παλαιάς Πάτρας και εχάλασε την κάτω τάπια, όπου ήτανε κτισμένη εις καιρούς των Φράγκων και οσπίτια αρκετά όσον μέσα και ανθρώπους αρκετούς εχάλασεν ώστε όπου δεν ημπόρεσε άνθρωπος να καταλάβει το τι λογής έγινε τελείως. Παρά έγινεν ένα μεγάλον θαύμα, όπου πλέον δεν ενθυμήθη κανείς, ούτε θέλει γενή εις καμμίαν άλλην χώραν τέτοιον παράδοξον θαύμα, όπου συνέτριψε όλα τα οσπίτια της Πάτρας».

Ο Στέφανος Θωμόπουλος στο βιβλίο του «Ιστορία της Πόλεως Πατρών», που πρωτοεκδόθηκε το 1888, αναφέρει ότι με την έκρηξη της πυριτιδαποθήκης ανατινάχθηκε το βορινό πρόχωμα του φρουρίου και εκσφενδονίστηκαν πολλές μεγάλες πέτρες, από τις οποίες σκοτώθηκαν πολλοί Άραβες (Μουσουλμάνοι) που κατοικούσαν στη συνοικία Βλατερό και άλλα μεμονωμένα άτομα σε διάφορες περιοχές της πόλης. Ο Θωμόπουλος συμπληρώνει ότι την μεθεπομένη της καταστροφής οι κάτοικοι κατά επαγγέλματα άρχισαν να επισκευάζουν το φρούριο υπό τις διαταγές του Βοεβόδα. Κατά την ανασκαφή του προχώματος βρέθηκε και άλλη πλήρης πυρίτιδας αποθήκη που είχε κατασκευασθεί από τους Ενετούς και μέχρι τότε έμενε άγνωστη στους Τούρκους. Ευτυχώς, λέει ο Θωμόπουλος, η αποθήκη αυτή δεν επικοινωνούσε με την αποθήκη που ανατινάχθηκε, γιατί αν είχε και αυτή ανατιναχθεί, θα είχε καταστραφεί όλη η Πάτρα.

Κατά τον Στέφανο Θωμόπουλο, το 1811, συνέβη και ένα άλλο γεγονός που διατάραξε την ησυχία των Πατρινών. Ένας αναιδής αγύρτης ήλθε από την Αιτωλοακαρνανία στην Πάτρα προφητεύοντας ότι πολλά κακά θα πλήξουν την περιοχή σε συγκεκριμένη ημερομηνία. Στα κακά συμπεριλαμβάνονταν η αποξήρανση της θάλασσας, η πείνα, οι αρρώστιες και τελικά η συντέλεια του κόσμου. Ο Μητροπολίτης Γερμανός θέλησε να τον διώξει, αλλά εμποδίστηκε από τον όχλο. Ωστόσο, όταν οι κάτοικοι  είδαν ότι δεν είχε εκπληρωθεί η προφητεία τη συγκεκριμένη ημέρα, τον έδιωξαν πετροβολώντας τον. Φεύγοντας από την Πάτρα, ο προφήτης καταράστηκε την πόλη να βουλιάξει. Κατά σύμπτωση, την επομένη, γιορτή του Αγίου Νικολάου, ξέσπασε μεγάλη τρικυμία που προκάλεσε πολλές ζημιές στα πλοία που ταξίδευαν στον Πατραϊκό και βούλιαξε ένα σταφιδοφόρο αγγλικό πλοίο που βρισκόταν αγκυροβολημένο στο λιμάνι. Ο μόνος που σώθηκε από το πλοίο ήταν ο πλοίαρχος, ο οποίος στη συνέχεια πρόσφερε μεγάλο χρηματικό ποσό για το ξαναχτίσιμο της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου που είχε καταστραφεί από την έκρηξη της πυριτιδαποθήκης του κάστρου.

Καλό Σαββατοκύριακο, φίλοι μου

Υ.Γ. Προσοχή στις καταιγίδες που θα εκδηλωθούν κυρίως αύριο (Κυριακή) στην κεντρική και τη βόρεια Ελλάδα.