Δίδυμοι θαλάσσιοι σίφωνες που δημιουργήθηκαν στις 15-7-2014 στη θαλάσσια περιοχή της Πάλτσης Πηλίου
Φωτ. Ευαγγελία Διανελλάκη, skaikairos.gr
|
Οι θαλάσσιοι σίφωνες (υδροστρόβιλοι) είναι
περιστρεφόμενες στήλες αέρα πάνω από μεγάλη υδάτινη επιφάνεια και είναι είτε σίφωνες
ξηράς που κινήθηκαν προς το νερό είτε σίφωνες που σχηματίζονται πάνω από το νερό. Οι θαλάσσιοι σίφωνες, που σχηματίζονται πάνω από το νερό, είναι γενικά
μικρότεροι σε μέγεθος από τους σίφωνες ξηράς και η διάμετρός τους κυμαίνεται από
3 έως 100 μέτρα. Οι περιστρεφόμενοι άνεμοι συνήθως δεν ξεπερνούν τους 45 κόμβους. Οι θαλάσσιοι σίφωνες, συγκρινόμενοι με τους σίφωνες ξηράς, κινούνται με
μικρότερη ταχύτητα και έχουν μικρότερο χρόνο ζωής. Οι θαλάσσιοι σίφωνες συνδέονται με σωρειτόμορφα
νέφη που σχηματίζονται, όταν ο αέρας είναι υπό συνθήκες ασταθής. Σε αντίθεση με
τους σίφωνες ξηράς, δεν χρειάζονται ισχυρές καταιγίδες για να δημιουργηθούν.
Αρκούν μικρής ανάπτυξης σωρειτομελανίες ή ακόμα και αναπτυσσόμενοι ογκώδεις σωρείτες. Ο θερμός και υγρός αέρας κοντά στην επιφάνεια των νερών δημιουργεί συνθήκες ατμοσφαιρικής αστάθειας και το ανοδικό ρεύμα κάτω από το αναπτυσσόμενο σωρειτόμορφο σύννεφο βοηθά στο ξεκίνημα της ανύψωσης του επιφανειακού αέρα. Αντίθετα από ό,τι, γενικά, πιστεύεται, οι θαλάσσιοι σίφωνες δεν απορροφούν νερό από την υδάτινη επιφάνεια. Όταν η νεφική «προβοσκίδα» ενός θαλάσσιου σίφωνα αγγίξει την υδάτινη επιφάνεια, αυτό που φαίνεται να ανυψώνεται αρκετά μέτρα πάνω από αυτή είναι ο πίτυλος του νερού (Από το βιβλίο ΚΑΙΡΟΣ, Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ, Τόμος Ι «Η γνώση»).
Αρκούν μικρής ανάπτυξης σωρειτομελανίες ή ακόμα και αναπτυσσόμενοι ογκώδεις σωρείτες. Ο θερμός και υγρός αέρας κοντά στην επιφάνεια των νερών δημιουργεί συνθήκες ατμοσφαιρικής αστάθειας και το ανοδικό ρεύμα κάτω από το αναπτυσσόμενο σωρειτόμορφο σύννεφο βοηθά στο ξεκίνημα της ανύψωσης του επιφανειακού αέρα. Αντίθετα από ό,τι, γενικά, πιστεύεται, οι θαλάσσιοι σίφωνες δεν απορροφούν νερό από την υδάτινη επιφάνεια. Όταν η νεφική «προβοσκίδα» ενός θαλάσσιου σίφωνα αγγίξει την υδάτινη επιφάνεια, αυτό που φαίνεται να ανυψώνεται αρκετά μέτρα πάνω από αυτή είναι ο πίτυλος του νερού (Από το βιβλίο ΚΑΙΡΟΣ, Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ, Τόμος Ι «Η γνώση»).
Αγαπητε κ. Ζιακοπουλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε μεγαλη χαρα ανακαλυψα σημερα το blog σας. Ειμαι απο παλια φανατικη θαυμαστρια σας, απο την εποχη της τηλεορασης. Εκει ομως που ενθουσιαστηκα πραγματικα ειναι απο τα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ βιβλια σας, που δεν εμεινε κανεις που να τα διαβασε και να μην ενθουσιαστηκε (δεν βρισκω αλλη λεξη) και αυτος. Εξαιρετικη , πολυ υψηλου επιπεδου,παρουσιαση των θεματων, και ωστοσο περιεχομενο απολυτα προσιτο, ακομα και στους ασχετους, οπως εγω. Γραφετε με την ανεση που μονον αυτος που κατεχει σε ολο του το ευρος και το βαθος το αντικειμενο του μπορει να πετυχει. Παραλληλα, εχετε αναμφισβητητα εμφυτο συγγραφικο ταλεντο.και κυριως το σπανιο χαρισμα της επαγωγικης παρουσιασης, που βοηθα τοσο πολυ στην κατανοηση αγνωστων πεδιων. Ο δασκαλος που ολοι θα θελαμε να εχουμε!
Σας ευχαριστω για τις υπεροχες ωρες που περασα διαβαζοντας τα βιβλια σας, και απο σημερα και το blog σας, καθως και παρατηρωντας (πολυ αδεξια βεβαια), στη φυση οσα εμαθα απο εσας.
Να ειστε παντα καλα.
Μ.Σ.Π
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΔιαγραφήΜου δίνετε κουράγιο να συνεχίσω.
Δ, Ζιακόπουλος
Όλα καλά κύριε Ζιακόπουλε.Όντως αυτά που γράφετε είναι κατανοητά για κάποιον που δεν ξέρει και μπράβο σας!Αλλά μπορείτε να μου πείτε τι σχέση έχουν οι Βασίλης Δρένης και Σωτήρης Τσούγκος με τη φωτογραφία?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυρία Διανελλάκη, η φωτογραφία μου εστάλη από τους φίλους που αναφέρετε. Φαίνεται, όμως, ότι τελικά έχετε δίκιο.
ΔιαγραφήΣυγγνώμη
Δ. Ζιακόπουλος