Ένα σύννεφο με τη μορφή ψαριού!

Σύννεφο με μορφή ψαριού με φόντο τις ανατολικές κορυφές του Βαρνούντα, του ορεινού συγκροτήματος που βρίσκεται στο ΒΔ τμήμα του νομού της Φλώρινας, στα σύνορα με τα Σκόπια. Σάββατο, 9-3-2019. Φωτ. Κατερίνα Παπαχρήστου

Ο πρωτόγονος άνθρωπος θεωρούσε ότι τα σύννεφα του ουρανού ήταν έργο ενός Υπερτάτου Όντος και τα παρατηρούσε συνεχώς σε μια προσπάθεια ανίχνευσης των προθέσεών του. Έτσι εξηγείται γιατί οι συνεχείς εναλλαγές των μορφών, των χρωμάτων και των θέσεων των νεφών και όλα τα ατμοσφαιρικά φαινόμενα που συνέβαιναν στον ουρανό θεωρήθηκαν σχεδόν από όλες τις θρησκείες ως θεοσημίες.

Σύμφωνα με τις παραδόσεις των περισσότερων λαών, τα σύννεφα θεωρούνται οι δρόμοι ή οι κατοικίες των θεών, των αγίων, των αγγέλων ή και των πεθαμένων. Στη Νεμπράσκα των ΗΠΑ ένας παλαιός μύθος, που προέρχεται από την παράδοση των Ινδιάνων, λέει ότι ο θεός του ουρανού φοράει ρούχα από σύννεφα και όταν ανοίγει τα χέρια του, τα σύννεφα απλώνονται σε όλον τον ουράνιο θόλο.

Η πρόβλεψη μελλοντικών γεγονότων, όπως ο θάνατος επιφανών ανδρών, η έκβαση πολεμικών αναμετρήσεων, η ευφορία των καρπών της γης κ.λπ. με βάση τα χαρακτηριστικά των νεφών (νεφομαντεία)  είναι γνωστή από την αρχαία Ελλάδα. Στους Βυζαντινούς χρόνους η εμφάνιση στον ουρανό νεφελώδους σταυρού ή πορφυρών νεφελών θεωρούνταν θεϊκό σημείο (Φαίδων Κουκουλές,  Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός Τόμος Α ΙΙ).

Τα σύννεφα, από τους λεπτούς λευκούς ή ασημένιους θυσάνους, που αποτελούν την εκλεκτή τάξη τους και από κάποιους θεωρούνται τα ματοτσίνορα του Ήλιου, ως τα μεγαλοπρεπέστερα και ταυτόχρονα τρομακτικότερα από αυτά που ονομάζονται σωρειτομελανίες, αποτελούν εφήμερες εκφράσεις των διαθέσεων της ατμόσφαιρας και μεταφορικά των ίδιων των ανθρώπων. Το σκοτεινό χρώμα που παίρνει η φύση με τη συννεφιά δίνει την εικόνα για να εκφραστεί η πικρία για ένα αναπάντεχο κακό, ενώ η διάλυση των νεφών χρησιμοποιείται για την έκφραση των αντίθετων συναισθημάτων.

Καλές Αποκριές, φίλοι μου